برای امورات کشور آینده نگر باشیم

بسیاری از مشکلاتی که امروز در عرصه های مختلف سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی ، آموزشی، فرهنگی، درمانی و... شاهدش هستیم به سبب عدم برنامه ریزی بلندمدت و داشتن نگرشی آینده نگرانه طی ادوار مختلف بوده است. به بیانی دیگر بروز بسیاری از مشکلات یاد شده به سبب عدم نیازسنجی مناسب براساس رشد نیازها و تقاضا در عرصه های مختلف می باشد.
عدم فراهم سازی زیرساخت های مناسب برای گسترش و ارتقای کیفیت خدمات مدام ما را در عرصه تجدید نظر در برنامه ها و ایجاد رویه های جدید برای رفع نیاز مقطعی وا می دارد.
 به عنوان مثال ما برای رفع نیاز ورزشی کشور و یا شهری به گنجایش تهران که به عنوان پایتخت شناخته می شود می بایست ورزشگاه های متعددی را احداث می کردیم که امروز با تعمیر یک ورزشگاه آزادی برنامه های ورزشی فوتبال در لیگ داخلی و بازی های آسیایی و ملی دچار اختلال شده است.
یا در عرصه فراهم سازی بسترها و زیرساخت های تحقق دولت الکترونیک برنامه ریزی ها به گونه ای بوده است که شاید صرفاً برای رفع نیاز همان دوره ایجاد شده است و بستری برای افزایش تقاضا در یک دهه آینده را فراهم نساخته اند. به عنوان مثال در مورد قطعی برق سراسری به سبب تأمین سوخت مورد نیاز نیروگاه ها و صنایع به مردم گفته شده تا اطلاعیه و زمانبندی قطعی های برق را در سایت و اپلیکیشن اداره برق و یا با یک سامانه پیامکی جویا شوند. اما این سایت ها با ورود مردم برای مشاهده اطلاعیه از دسترس خارج شده اند و اپلیکیشن هم کار نمی کند و سامانه پیامکی هم کار نمی کند!.
اگرچه امروز با گسترش ارتباطات مردم می توانند از طرق مختلف نسبت به یک خبر یا اطلاعیه مطلع شوند، اما حرف برسر عدم فراهم بودن یک بستر مناسب برای ارائه خدمات مستقیم به مردم می باشد. این مشکل در بسیاری از درگاه های اینترنتی و سایت های ادارات و نهادهای مختلف نیز وجود دارد و کافی است یک خبری در ابعاد سراسری منتشر شود و مردم بخواهند از آن مطلع شوند، به یکباره شاهد از دسترس خارج شدن این سایت ها هستیم و نهادهای مرتبط مجبورند از طریق صدا و سیما و دیگر رسانه های ارتباطی استفاده کنند.
مراد از طرح این موضوع و بیان این نمونه ها، ضرورت توجه به آینده نگری و ترسیم چشم اندازها در معنای واقعی برای برنامه ریزی های زیرساختی در حوزه های مختلف خدماتی است. اینکه ما هرچندسال یکبار بخواهیم بستر و زیرساخت های نرم افزاری و سخت افزاری را صرفاً برای رفع نیاز مقطع کنونی تغییر دهیم و برای آن هزینه کنیم موجب هدر رفت سرمایه های کشور و بروز مشکلات برای مردم در آینده ای نچندان دور می گردد.
اگر قرار است پروژه ای عمرانی ساخته شود و یا اگر قرار است مرکز درمانی یا آموزشی و رفاهی دایر گردد باید ظرفیت های آن را برای حداقل یک دهه آینده نیز در نظر بگیریم. چرا که تغییرات جمعیتی و افزایش نیازهای جامعه به صورت فزاینده درحال تغییر است. برنامه ریزی برای امروز قطعاً نمی تواند موجب رفع نیاز و ارائه خدمات با کیفیت گردد، لذا باید برای تمام امورات کشور نگرشی آینده نگرانه داشت و خود را محدود به امروز نکنیم.