وقف علمی انگیزه می خواهد

 معاون اول رئیس جمهوری در اظهارات اخیر خود اشاره مناسبی به مسئله وقف علمی داشته است. موضوعی که نمونه بارز آن در سطح جهانی در ژاپن و کره جنوبی قابل مشاهده است و پس از آن در آمریکا و انگلیس نیز شاهد نتایج وقف علمی همچون شکل گیری دانشگاه هایی همچون "هاروارد" و "استنفورد" هستیم که تمام و کمال وقف هستند و هزینه های آنها با بورسیه های کلانی که در اختیار دانشجویان از سراسر جهان می گذارند از طریق وقف خیرین انجام می شود.
 درکشور ما نیز این قبیل وقف جایگاه مناسبی دارد و نمونه آن
پیشی گرفتن همیشگی خیرین مدرسه ساز از دولت و آموزش و پرورش است. در سطحی بالاتر ما همین امروز در پیشینه و تاریخچه برخی دانشگاه های بنام کشور شاهد موقوفه بودن آنها هستیم؛ اما نکته قابل تأمل دراختیار گرفتن این دانشگاه ها از سوی جریان های دولتی است.
 به عنوان مثال اگر امروز دانشگاهی به بزرگی دانشگاه تهران از طریق وقف ساخته و آماده شود، نحوه گزینش مدیران و اساتید آن چگونه خواهد بود. نمی شود به واقف بگویم شما وقف کنید بعد ما هرطور که دلمان خواست آن را مدیریت می کنیم. سلیقه ای عمل کردن درحوزه تحصیلات عالیه سبب شده است خیرین انگیزه ای برای این امر نداشته باشند وقتی که می بینند با آمدن و رفتن یک دولت، محلی همچون دانشگاه خالی و پر از نیروهای دولت قبل و دولت جدید می شود!
 وقتی می بینند که مباحث علمی جایگاه خود به سلیقه و
وابستگی های خاص می دهد پرواضح است که دراین زمینه میلی برای ورود نخواهند داشت. وگرنه اگر میلی برای خیرین برای تأمین نیازهای آموزشی نبود امروز این همه مدرسه در سراسر کشور تأسیس نمی شد و در اختیار آموزش و پرورش قرار نمی گرفت.