چرا ۵۰ درصد تهراني‌ها به كرونا اعتقاد ندارند؟!

سرمقاله

يكي از مسئولان مي‌گويد:« با کارهایی که دولت ایران برای رویارویی در برابر کرونا کرده می‌توان مدلی یگانه از مدیریت کرونا به جهان ارائه کرد چون مدل ما،«موفق‌ترین تجریه در میان کشورهای جهان بوده».

چرا ۵۰ درصد تهراني‌ها به كرونا اعتقاد ندارند؟!

يكي از مسئولان مي‌گويد:« با کارهایی که دولت ایران برای رویارویی در برابر کرونا کرده می‌توان مدلی یگانه از مدیریت کرونا به جهان ارائه کرد چون مدل ما،«موفق‌ترین تجریه در میان کشورهای جهان بوده».
 وزير بهداشت نيز معترض است كه اگر مردم به نکات بهداشتی مقابله با کرونا توجه نکنند، مطمئنا با فاز سنگین از کرونا مواجه می‌شویم.
يكي ديگر از مسئولان نيز معتقد است كه مردم تهران «اعتقادي»‌به كرونا ندارند!
از اين سخنان و اعتراضات مسئولان مي‌توان نتيجه گرفت دولت، كه كاري يگانه و مدلي نمونه در مقابله با كرونا انجام و ارائه داده، هنوز نتوانسته مردم تهران را به كرونا «معتقد» كند و به همين دليل تصميم گرفته مردم سر كسب و كارهاي خود، و كاركنان و كارگران به محل كارخويش برگردند و براي تسهيل اين حضور، برنامه هوشمندسازي فاصله ايمني و استفاده از اتوبوس‌ها و ميني‌بوس‌هاي از قبل رزرو شده توسط مردم و لغو طرح ترافيك تا اطلاع ثانوي براي جلوگيري از ازدحام مردم در اتوبوس‌ها و خطوط مترو، در پيش گرفته شده است. البته كه طبق تصميم دولت تنها قرار بود مشاغل كم ريسك كار خود را شروع كنند، هر چند افراد براي حضور در محل اين مشاغل كم‌ريسك بايد از وسایل حمل‌ونقل عمومي پرريسك استفاده كنند. اما چند روزيست خبرها حاكي از آنند كه انواع و كسب‌‎وكارها مي‌توانند براي شروع به كار به سامانه اعلام شده مراجعه كرده فرم‌هايي را پركنند، ضمانت‌هايي را در رابطه با رعايت موارد بهداشتي بدهند؛ آنگاه اين مشاغلِ ازكمي تا حد زيادي پرريسك نيز مي‌توانند كار خود را آغاز كنند. اما سوال مهم اين است كه چرا در حالي‌كه به گفته معاون وزير بهداشت هنوزبه پيك دوم شيوع كرونا و فاز سنگين آن وارد نشده و آن‌را رد نكرده‌ايم؛ مردمِ بي‌اعتقاد به كرونا، كسب‌وكار خود را آغاز كرده‌اند؟ اساسا چه كسي آن‌ها را به ويژه كارگران و كاركنان دولت را مجبور كرده است درمحل كار خود آماده شوند؟  
با توجه به وضعيت ترافيك و شلوغي شهر، طرح فاصله‌گذاري هوشمند، طبعا طرحي است مهم و احتمالا در صورت اجراي موثر، مفيد و كارآمد. اما اجراي آن در حالي‌كه همه مردم وسيله شخصي ندارند و ناچارند از وسائل حمل‌ونقل عمومي استفاده كنند، عملا كارآيي خود را از دست مي‌دهد؛ مردم يا بايد بليت اتوبوس‌هاي دربستي را رزرو كنند، يا بايد وسيله نقليه شخصي داشته باشند يا از ناوگان هاي حمل و نقل عمومي استفاده
 كنند.  
اما بگذاريد پاسخ مردم تهران را نسبت به اين بي‎اعتقادي از زبان رئیس مرکز ارتباطات شهرداری تهران بشنويم كه گفته است:«وقتی بالاترین مرجع تصمیم‌گیری در مبارزه با کرونا می‌گوید، دو سوم کارکنان فعالیت خود را شروع کنند، ناوگان حمل‎ونقل عمومی و تنظیمات ترافیکی اجبارا به چرخه بازمی‌گردند. افزایش ظرفیت مترو و اتوبوس در حد چند درصد ممکن است اما یقینا پاسخگو نیست و شهرداری تهران چاره‌ای جز ارائه سرویس ندارد.» بر اين اساس قرار شده بود علاوه بر فاصله‎گذاري ايمني، استفاده مردم از ماسك در مترو اجباري شود كه چنين امري ديده نشده است؛ يعني كسي از ورود افراد بدون ماسك به مترو جلوگيري نمي‎كند و برخي ازمردم بي‎اعتقاد تهران! همچنان بدون رعايت موازين بهداشتي، در شهر تردد مي‌كنند.تمام اين نقل قول‎ها از مسئولان مختلف را اين‎جا در كنار هم آورديم تا به اين نتيجه مهم برسيم كه مسئولان محترم، تا كجا و تا كي بايد مردم و فقط مردم در اين ميان مقصر شناخته شوند؟ در حالي‌كه بايد به دستور مقامات بالا و نيز كارفرمايان خود، در محل كار حاضر شوند تا چرخ اقتصاد نخوابد؟ كدام‌يك از اين 50 درصد بي‌اعتقاد، به صراحت اذعان كرده است كه با علاقه و به اختيار خود از خانه بيرون آمده و در شهر تردد مي‌كند؟ و اصولا چه كسي از درخانه ماندن در حالي‌كه از تامين معاش خود و خانواده‌اش اطمينان دارد، بدش مي‌آيد؟! 

a.f.far99@gmail.com