واقعیت همین است؛ چیزی گران نشده!

واقعیت تلخ و انکارناپذیر در وضعیت اقتصادی بحرانی که ما قرارداریم این است که نه فقط هر روز که گاهی از ساعتی به ساعت دیگر، با افزایش قیمت انواع کالاهای سبد معیشتی و غیرسبد معیشتی مواجه می‌شویم و به همین دلیل انتظار داریم تولید یا وارد و توزیع کنندگان کالاها، کمی بیشتر جانب انصاف را نگاه داشته و حداقل قیمت کالاها را تا جایی افزایش دهند که کورسویی برای خریدکالا باقی بماند حتی اگرچه با وام و قرض. اما چنین نمی‌شود که نمی‌شود و اکنون ما در وضعیتی قرار داریم که بقالی‌های قدیم و سوپری‌های جدید و فروشگاه‌های زنجیره‌ای، به مکان‌هایی لوکس تبدیل شده و اغلب خلوت‌اند؛ چرا که با افزایش قیمت کالاها، قدرت خرید مردم بالا نرفته است.
برای درک چرایی این مسئله تنها به یک مثال جالب بسنده می‌کنیم و می‌گذریم.اخیرا بسیاری از دانشجویانی که برای ادامه تحصیل در خارج از کشور، به پاس کردن آزمون آیلتس نیاز دارند، از گران‌شدن هزینه این آزمون شکایت می‌کنند و بحث پرتکرار این روزهای فضاهای مختلف مجازی به موضوع گران‌شدن آزمون آیلتس اختصاص یافته. اما پاسخی که در برابر این اعتراض‌ها و شکایت‌ها از سوی رئیس سازمان سنجش آموزش کشور داده شده، که البته پاسخی بسیار ساده و موجز است، این است که:«هزینه آزمون‌های بین‌المللی را افزایش نداده‌ایم و هزینه شرکت در آزمون بین‌الملل هم‌چون سال‌های گذشته ۲۲۰ دلار است.» و حقیقت هم همین است، هزینه آزمون مثل سال‌های قبل 220 دلار است و افزایش نیافته، اما تنها متغیر غیرقابل کنترلی که در این پاسخ وجود دارد، همان دلار است که قیمتش افسارگسیخته در حال افزایش است و خوب بدیهی است که اغلب ارائه دهندگاه خدمات، تولید و وارد و توزیع کنندگان، به دلار هزینه می‌کنند و مردمی که به ریال دستمزد می‌گیرند، احساس می‌کنند با گرانی و تورم مواجه‌اند؛ شاید به همین دلیل است که گاهی برخی مسئولان به روانی بودن جو بازار و گرانی و التهابش اشاره می‌کنند.