اندر رابطه روز پرستار، معوقات در راه مانده و سوت قطار و کشتی و صنایع!

به گفته معاون پرستاری وزارت بهداشت ایران، طی دوره شیوع کرونا 45 هزار پرستار مبتلا به این ویروس شده‌اند. 45 هزارنفر پرستار، یعنی درست افرادی که حضورشان در خط مقدم مقابله با این بیماری، به‌شدت مورد نیاز است، تنها به دلیل حضور شبانه‌روزی در کنار بیماران، در نهایت مبتلا شده و گرچه به قرنطینه رفته‌اند اما دوباره به کار خود بازگشته‌اند در حالی‌که می‌دانیم عوارض کرونا، تا چه حد می‌تواند در تضعیف قوای بدن افراد مبتلاشده موثر باشد. اما این جان برکفان، تحت هر شرایطی به وظیفه و تعهد خود، حتی بیش از آن میزانی که در توان داشته‌اند، عمل کرده و می‌کنند اما هنوز معوقات آنان، علی‌رغم وعده‌های بسیار و تکرارشونده، آنچنان که باید و شاید پرداخت نشده است.   
معاون پرستاری وزارت بهداشت گفته، حقوق پرستاران شامل افزایشی۵۰ درصدی شده و نیروهای قرارداد کار معین هم به میزان
 ۴۰ درصد افزایش پیدا کرده است. اما مسئله این است که وعده زیادشدن یا انجام شدن افزایش یک مسئله است و پرداخت شدن آن مسئله‎ای دیگر؛ هنوز بعد از مدت‌ها، معوقات پرستاران پرداخت نشده است؛ به گفته همین مقام دلیل عدم پرداخت این است که:«بیمارستان‌ها، عمل‌های غیرضروری انجام نمی‌دهند و درآمد آن‌ها کاهش پیدا کرده به همین دلیل کارانه‌ها نیز کاهش یافته است و فوق‌العاده ویژه را برای جبران این موضوع تعیین کرده‌اند و پیگیر پرداخت آن نیز هستند.»
در واقع چنین به نظر می‌رسد که اگر وضعیت به همین ترتیب ادامه پیدا کند و بیمارستان‌ها همچنان از عمل‎های غیر ضروری خودداری کنند، این معوقات پرداخت نشده باقی خواهند ماند. آنگاه در چنین شرایطی می‌توان فقط به گرامیداشت روزپرستاری و پیشنهاد وزارت بهداشت در رابطه با سوت زدن قطارها و کشتی‎ها و صنایع، بسنده کرد.