آبی از انتخابات برای فوتبال گرم نمی شود!

انتخابات فدراسیون فوتبال که قرار است دهم اسفند برگزار شود، به لحاظ بحران های مالی سالیان اخیر و تاثیری که بر آینده فوتبال بر جای می گذارد بسیار حساس و حیاتی است.
 اما با این وجود، کاندیداهای تأیید صلاحیت شده برای احراز پست ریاست هنوز برنامه های مدون خود را برای برون رفت فوتبال از باتلاق کنونی ارائه نکرده و صرفا به بیان کلیات بسنده کرده اند. این در حالی است که گوش اهالی فوتبال و فوتبال دوستان از شنیدن این قبیل
کلی گویی ها پر شده و مقطع کنونی زمانی نیست که بتوان به افراد بدون برنامه  فرصت و امکان سکانداری فوتبال را داد.
 شرایط فوتبال ایران به قدری وخیم است که ذره ای تعلل و عدم داشتن راهکار برای خروج از وضعیت فعلی، بنیان ها و پایه های این ورزش پرطرفدار را متزلزل می کند.
وقتی از داشتن برنامه مدون صحبت می کنیم، مقصود داشتن راه حل برای پرداخت بدهی ها و نجات از ورشکستگی است که گریبانگیر فوتبال ایران شده. تنها دو فقره بدهی 200 میلیارد تومانی به مارک ویلموتس و طلب سازمان مالیاتی از فدراسیون که رقمی معادل
80 میلیارد تومان برآورد می شود، نشان می دهد که تا چه اندازه وضعیت بحرانی است. به این مبالغ، 48 میلیارد بدهی های متفرقه به شرکت های مختلف و افراد را اضافه کنیم تا به عمق فاجعه ای که در انتظار فوتبال است پی ببریم. به عبارتی رئیس جدید فدراسیون در آستانه شروع کار با بدهی 330 میلیارد تومانی مواجه می شود! البته این تنها محاسبه مبلغ بدهی ها بود و مسئله تامین منابع برای
هزینه های جاری سالیانه که رقمی حدود 220 میلیارد تومان است در نظر گرفته نشده.
حالا با وجود این شرایط سخت و کمتر از یک هفته مانده تا برگزاری انتخابات، کدام یک از این چهار نامزد احراز پست ریاست توانسته اند تنها گوشه ای از راهکارهای مدنظر خود برای صاف کردن بدهی ها و تامین دخل و خرج فوتبال را ارائه دهند؟ تقریبا هیچ کدام! در تبلیغات کاندیداها در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی اساسا خبری از مسائل و دغدغه های اصلی فوتبال نیست و شاهد فضاسازی های عجیب و برجسته سازی مسائل غیر ضروری از سوی این افراد
هستیم.
 به طور مثال مشاهده می شود که مسئله ضرورت کارآمدی، تخصص و سابقه در فوتبال چنان برجسته شده که گویی روسای تمامی فدراسیون های موفق در جهان فوتبالیست های باسابقه و مشهور
بوده اند. در صورتی که اولویت فوتبال ما در وهله اول تامین منابع مالی برای پرداخت بدهی ها به منظور جلوگیری از محرومیت و تعلیق است. با توجه به اینکه مبلغ گزافی هم بر دوش فدراسیون سنگینی می کند، اساسا یک کمک همه جانبه از سوی دولت و نهادهای حاکمیتی لازم است و باید دید کدام یک از این افراد علاوه بر راهکارها و برنامه های شخصی خود، توانایی دریافت کمک ها برای نجات فوتبال را دارند. با وضعیت فعلی و کاندیداهایی که نفراتی امتحان پس داده در فوتبال هستند، نمی توان چندان امیدوار بود که شرایط رو به بهبودی برود و به عبارتی آبی از این انتخابات برای فوتبال گرم نمی شود!