ممنوعیت سفر به مناطق پرخطر و افزایش اجاره اتاق

اندرعجایب و غرایب ممنوعیت سفر به مناطق خطرخیز کشور از نظر احتمال ابتلا به کروناویروس این‌که، برخی از شهروندان این شهرها و روستاهای شمالی و جنوبی کشور که اساسا سفر به آن شهرها ممنوع اعلام شده، اتاق‌های خانه خود را به شبی از مبلغ 500 تا یک میلیون تومان اجاره می‌دهند!- اتاق‌هایی که تخت ندارند، سرویس بهداشتی و حمام آن‌ها نیز مشترک است و مجهز به سیستم گرمایشی و سرمایشی هم نیستند- البته احتمالا فرض بر این است که فردی‌که با وجود چنین شرایط حادی، خطر سفر به مناطق زرد و قرمز را به جان خود و خانواده‌اش می‌پذیرد، چرا نباید چنین هزینه سنگینی را بپردازد؟! اما نکته مهم این است که چرا در این مورد نظارت‌های خاصی صورت نمی‌گیرد؛ نه حدت و شدتی در مورد جلوگیری از سفر وجود دارد نه اقدامی در مورد جلوگیری از رفتار این اجاره‌دهندگان سودجو. البته چنین وضعیتی تنها شامل شهروندان و روستائیان نمی‌شود و اقامتگاه‌های بوم‌گردی نیز هزینه اقامت را تا همین حد افزایش داده‌اند، در حالی‌که این اقامتگاه‌ها زیر نظر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری فعالیت می‌کنند و باید به این سازمان در مورد این قانون‌شکنی‌ها پاسخگو باشند. اما گویا عدم نظارت کافی، موجب شده، اغلب اقامتگاه‌های بوم‌گردی نیز تصمیم بگیرند از این آب گل‌آلوده ماهی بگیرند. 
واقعا در شهرهای قرمز و زردی که ورود و خروج به آن‌ها طبعا باید ممنوع باشد، چه خبر است که مردم، از مسافر و شهروند وروستایی، چنین به دست و پا افتاده‌اند تا هم به این مناطق سفر کنند و هم این هزینه‌های نجومی را بپردازند و دریافت کنند؛ چرا مردمی شده‌ایم که هرچه برای‌مان مضر است و ممنوع، ما را بیشتر به‌سوی خود جلب می‌کند و چرا حاضر می‌شویم هزینه چنین قانون‌شکنی‌هایی را با جان خود و خانواده‌مان بپردازیم؟ اگر تنها و تنها همین یک نوروز را هم بتوانیم دوام بیاوریم و در خانه بمانیم، همچنان که مسئولان مختلف پزشکی توصیه، التماس و تقاضا کرده‌اند، می‌توانیم سال آینده در شرایط بهتری به سفر برویم و طبعا هزینه کمتر مالی و جانی بپردازیم. بیائید باور کنیم و بپذیریم که حتی سفر به اغلب شهرهایی که رنگی آبی دارند، بازهم احتمال ابتلا را از بین نمی‌برد، چه برسد به شهرهای زرد و نارنجی و قرمز با هزینه نجومی اجاره اتاق و اقامتگاه بوم‌گردی!