چرا پس از پايان كرونا بازهم بايد ماسك بزنيم؟

با نگاهی به گذشته روشن مي‌شود که هرچه بیشتر در برابر نفس‌های یکدیگر قراربگیریم، ويروس‌ها و باكتري‌هاي بيشتر وآسان‌تر منتشر می‌شوند.

چرا پس از پايان كرونا بازهم بايد ماسك بزنيم؟

 با نگاهی به گذشته روشن مي‌شود که هرچه بیشتر در برابر نفس‌های یکدیگر قراربگیریم، ويروس‌ها و باكتري‌هاي بيشتر وآسان‌تر منتشر می‌شوند. 
البته تاکنون با يك راه حل بسیار ساده آشنا شده‌اید: آن تکه پارچه‌ای که پشت گوش‌های‌تان وصل می‌شود و روی بینی و دهانتان را می‌پوشاند؛ به آن ماسک صورت می‌گویند، يك كارشناس بهداشت بريتانيايي مي‌گويد:«من هیچ دلیلی نمی‌بینم که همه ما حتی مدت‌ها پس از تمام شدن همه‌گیری 
کووید‌-۱۹ به پوشیدن آن و همین‌طور به شستن دست‌ها ادامه ندهیم.» توجه مردم به آب و صابون در سال گذشته موجب شگفتي شده. قبل ازكرونا چه می‌کردید یا نمی‌کردید؟ 
اما برگردیم به ماسک صورت. بايد بگوئيم كه بهتر است در وسايل نقليه عمومي و فروشگاه‌ها و در هر جاي عمومي، حتي پس از پايان پاندمي كرونا، همچنان از ماسك استفاده كنيم.  فواید رعايت تاحدي كوچك واضح است؛ براساس گزارش‌ها موارد ابتلا به آنفلوآنزا در بحران كرونا، بسیار کم بوده. این گزارش‌ها موید آن است كه میزان ابتلا به آنفلوآنزا در میانگین فصلی 
پنج سال در پایین‌ترین سطح بوده است. دلیل اين ميزان افت ابتلا به آنفلوآنزا روشن است: «کاهش موارد ابتلا به آنفلوآنزا احتمالا به دلیل تغییر رفتار ما از جمله حفظ فاصله اجتماعی، پوشیدن ماسک صورت و شستن دست‌ها و نیز کاهش سفرهای بین‌المللی بوده است.»
طبعا نمی‌توانیم برای همیشه اجتماعات بزرگ را منع کنیم اما می‌توانیم به كاهش خطر در هرجا که ممکن است، توجه كنيم. استفاده گسترده از ماسک صورت قطعا به این کار کمک خواهد کرد. 14 ماه است كه پوشیدن ماسک در سوپرمارکت‌ها و وسايل حمل‌ونقل عمومي و مجامع مختلف به‌صورت یک رفتار جاافتاده و ما از مرحله عادت کردن به آن عبور كرده‌ايم. يعني حتی لازم نیست رفتارمان را تغییر دهیم، تنها آرامش‌مان را حفظ کنیم و همین‌طور ادامه بدهیم. می‌دانیم که استفاده از ماسک از موارد آنفلوآنزا و سرماخوردگی می‌کاهد (و نیز کووید‌-۱۹ که احتمال دارد برای مدت‌ها با ما بماند)استفاده از ماسک در بیرون از خانه، برای حفظ خود و دیگران بخشی کاملا طبیعی در زندگی مردمان بسیاری از کشورهای ژاپن و چين است؛ اين روش گامی بسیار کوچک با نتایجی بسیار چشمگیر است.
البته روشن و طبيعي است كه همواره اشخاصی خواهند بود که بگویند این تجاوز به حق انتخاب و آزادی‌های ماست، اما هرکدام از ما می‌تواند با رعایت برخی رسوم و عادات به حال جمع مفید واقع شود. ایستادن در سمت راست پله برقی، عطسه کردن داخل یک دستمال، استفاده از هدفون، آهسته صحبت کردن با تلفن، نینداختن آشغال روی زمین، همه این‌ها به جامعه‌ای شادتر و موثرتر کمک می‌کند و دلیلی ندارد که پوشیدن ماسک مغایر اینگونه رفتارها
 باشد.
ماسک یک لایه حفاظتی میان ما و فردی در چند سانتی‌متری صورت ما در مترو ایجاد می‌کند که دندان‌هایش را مسواک نزده و داراي بو بد دهان است. در سال‌های آینده، با شگفتی به سال‌های گذشته نگاه خواهیم کرد که چگونه زمانی  روی یکدیگر نفس می‌کشیدیم، سرفه می‌کردیم و اجازه می‌دادیم میکروب‌های‌مان آزادانه هرجا می‌خواهند بروند. یادآوری آن در مترو لبخند به لبان‌مان خواهد آورد اما کسی این لبخند را نخواهد دید!