کودکان کار در چهارراه فضای مجازی!

کودک کار، تنها آن کودکی نیست که ما او را در چهارراه‌ها مشغول اسفند دودکردن یا پاک کردن شیشه خودروها و یا فروش گل می‌بینیم، کودک کار، تنها آن کودک زباله‌گردی نیست که تا کمر در سطل زباله فرو رفته تا روزی خود و خانواده‌اش را از آن بیرون بکشد. امروز تعریف کودک کار، حتی در بیانیه یونیسف از شکل سنتی آن، فراتر رفته. براساس تعریف یونیسف:«کودکان کارشامل کلیه اشخاص زیر ۱۸ سال است که در خیابان‌ها از طریق گدایی بزهکاری و اشتغال به مشاغل کاذب ادامه می‌دهند. کودکان کار مجازی به افراد زیر ۱۸ سال گفته می‌شود که به‎وسیله والدین و نزدیکان در "صفحات مختلف مجازی" به هر دلیلی تبدیل به یک شخص مشهور شده.» نکته مهم این است که کودکان کار فضای مجازی در طبقه متوسط و پولدار جامعه، که والدین‌شان اعتقاد دارند به حقوق کودک خود پایبند هستند رخ می‌دهد.

کودک کار، تنها آن کودکی نیست که ما او را در چهارراه‌ها مشغول اسفند دودکردن یا پاک کردن شیشه خودروها و یا فروش گل می‌بینیم، کودک کار، تنها آن کودک زباله‌گردی نیست که تا کمر در سطل زباله فرو رفته تا روزی خود و خانواده‌اش را از آن بیرون بکشد. امروز تعریف کودک کار، حتی در بیانیه یونیسف از شکل سنتی آن، فراتر رفته. براساس تعریف یونیسف:«کودکان کارشامل کلیه اشخاص زیر ۱۸ سال است که در خیابان‌ها از طریق گدایی بزهکاری و اشتغال به مشاغل کاذب ادامه می‌دهند. کودکان کار مجازی به افراد زیر ۱۸ سال گفته می‌شود که به‎وسیله والدین و نزدیکان در "صفحات مختلف مجازی" به هر دلیلی تبدیل به یک شخص مشهور شده.» نکته مهم این است که کودکان کار فضای مجازی در طبقه متوسط و پولدار جامعه، که والدین‌شان اعتقاد دارند به حقوق کودک خود پایبند هستند رخ می‌دهد.
بر این اساس در فضای متلاطم اقتصادی امروز، خانواده  و افرادی هستند که در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، که کنترل نسبتا کمتری روی آن‌ها وجود دارد، از کودکان و نوجوانان برای تبلیغ انواع کالا استفاده می‌کنند. این کودکان برای حضور در جلوی دوربین، برای جلب توجه بازدیدکنندگان و تحت تاثیر قراردادن احساسات آنان، باید مدت‌ها بدون استراحت در حال گریم، تعویض لباس، بازی و کار با ابزار مختلف و تمرین و گرفتن انواع ژست‌ها باشند. این کودکان، گاهی در ضمن کار و یا درپشت صحنه از شدت خستگی، خواب‌شان می‌برد، اما ماجرا همچنان ادامه دارد. بسیاری از والدین برای کودکان خود، صفحات اختصاصی باز کرده و آنان را- برخلاف منشورحقوق کودکان- به نمایش می‌گذارند. آن‌هم با انواع ژست‌ها و آرایش‌های نامناسب برای سن آنان. متاسفانه این صفحات در شبکه‌های مجازی، دنبال‌کنندگان زیادی هم دارند.والدین و یا گردانندگان صفحات، از این فرصت استفاده کرده، کالای خود را تبلیغ کرده و می‌فروشند. تمام این نوع رفتارها با کودکی و نوجوانی در شبکه‌های مجازی دقیقا مانند سوءاستفاده از کودکان کار در دنیای واقعی، نوعی تاراج و استثمار است؛ این «کودکان اینستاگرامی» از سوی والدین خود به استثمار گرفته‌شده‎اند.
هیچ فردی در جایگاه والد اجازه ندارد به‌جای کودکان خود و برخلاف مصالح عالیه آن‌ها، تصمیم بگیرد! بدون شک این مسئله یکی از مصادیق کودک‌آزاری است و بهره‌کشی اقتصادی از کودکان و بر خلاف قانون است. جای کودکان، نه در خیابان است و نه در اینستاگرام.در این مورد، شاید بهترین کار نخست فالو نکردن چنین صفحاتی است و دوم گزارش به پلیس فتاست تا جلوی چنین بهره‌کشی‌هایی حداقل در فضای مجازی گرفته شود.