رد پای داروهای کرونا در ناصر خسرو

یکی از مهم‌ترین داروهای کووید19، «رمدسیویر» (Remdesivir) است؛ دارویی که به گفته مسئولان بخش درمان، در این مدت حتی برای بیماران سرپایی نیز تجویز شده است. قیمت این دارو در بخش دولتی و در بیمارستان‌ها با هزینه تزریق چیزی در حدود دو ونیم میلیون تومان است. اما به دلیل پیک‌های پی‌درپی این بیماری، مدتی است با کمبود این داور مواجهیم؛ داوریی که در بیمارستان‌ها نیست یا کم است، اما می‌توان سراغ آن‌را با قیمت بسیار بالا در ناصرخسرو گرفت. مسئولان ذیربط کمبود این دارو در بیمارستان‌ها را به دلیل همان حجم گسترده استفاده از این دارو می‌دانند، اما اگر این دارو اساسا فقط باید با تجویز پزشک استفاده شده و مصرف خودسرانه آن ممنوع است؛چرا مردم در تکاپوی این دارو، سر از ناصرخسرو درمی‌آورند؟چگونه است که می‌توان آن‌را در بازار سیاه پیدا کرد، اما این دارو، در بیمارستان حتی برای بیماران نیازمند موجود نیست؟ در واقع پرسش مهم این است که چگونه پای چنین داروی کمیابی طبق معمول، مانند اغلب داروهای کمیاب دیگر به ناصرخسرو باز شده است؟
مسئله قابل تامل دیگر، این سخنان عضو ستاد ملی مقابله با کروناست که :«هنوز هیج دارو و درمان اختصاصی برای کووید۱۹ وجود ندارد. حتی رمدسیویر هم به‌عنوان داروی اثربخش بر کووید۱۹ تایید نشده است. یکی از داروهایی که به قیمت گزاف و بی‌حساب وکتاب در ناصرخسرو فروخته می‌شود، رمدسیویر است.» اگر این دارو، درمان واقعی کووید19 نیست، چرا تا این حد گسترده و در بیمارستان‌ها و توسط کادر درمان برای بیماران سرپایی هم تجویز شده و موجب کمبود آن شده‌اند، در حالی‌که معمولا در اغلب کشورها، به بیماران سرپایی که علائم حادی ندارند فقط استراحت و قرنطینه در منزل توصیه می‌شود. و داروی- اگر واقعا داروی موثری است- رمدسیویر را فقط برای بیماران بستری شده در بیمارستان تجویز می‌کنند. انتظار از مسئولان مستقیم بخش درمان این است که در این زمینه به مردم- وگاهی حتی بخش درمان- اطلاع‌رسانی شود که تاثیر این دارو نسبی است و استفاده از آن، درمان قطعی در پی نداشته و تنها از پیشرفت بیماری جلوگیری می‌کند. در این‌صورت احتمال تجویز بی‌رویه آن و نگرانی و اضطراب مردم نسبت به کمیاب‌شدن آن کاهش یافته و بازار داروفروشان ناصرخسرو تا این حد رونق نخواهد یافت.