ضرورت توجه به "سِمت های استراتژیک" در اقتصاد

اگرچه که اقتصاد یک علم و دانش است که با اعداد و ارقام و آمار سروکار دارد و برخوردهای سلیقه ای را برنمی تابد و خروجی متفاوتی از داشته ها را حاصل و میسر نخواهد ساخت، اما مدیریت آن و عملکرد کارشناسی در نقطه های حساس آن می تواند کارکرد و بهره وری اقتصادی را مضاعف کند و از داشته های موجود نهایت استفاده را فراهم سازد.
یکی از نقاط حساس، که عملکرد کارشناسی و منطقی در آن می تواند کارنامه مناسبی در امر بهره وری اقتصادی ایجاد کند
" مدیریت مناطق آزاد" است. جایی که به عنوان گلوگاه های اقتصادی کشور محسوب می شود و نقش بسزایی در توازن کمی و کیفی واردات و صادرات خواهد
 داشت.
ایجاد این توازن در مناطق آزاد به گونه ای است که می تواند زمینه تقویت تولید و حمایت از تولیدکنندگان و ارتقای تکنولوژی برای صنعت گران را فراهم سازد. لذا اگر این توازن و مدیریت مناسب در این
گلوگاه های حساس اقتصادی لحاظ نگردد،آسیب های فراوانی بر اقتصاد داخلی وارد خواهد شد و زیرساخت های اقتصاد خارجی بر محور صادرات را نیز دچار آفت خواهد ساخت.
نکته قابل توجه دیگر در مدیریت هدفمند مناطق آزاد،ضرورت های ایجاد ساختار نظارتی در امر قاچاق ارز و کالا در این مبادی می باشد.
همانطور که این گلوگاه ها می توانند تنفسی مضاعف را برای اقتصاد کشور فراهم سازد،عملکرد نامناسب و عدم نظارت بر امر کنترل ورود و خروج کالا و ارز در قالب قاچاق می تواند ثبات و نظم موجود اقتصادی در بازار و زندگی جاری مردم را تحت تاثیر منفی قرار دهد.
درهمین زمینه باید به روی آوردن مردم ساکن مناطق آزاد به قاچاق خرد و ماشینی کالا به شهرهای اطراف و مرکزی کشور اشاره داشت.طی گزارشی که تنها از یکی از مناطق آزاد در جنوب کشور توسط صداوسیما پخش شد نشان داده که روزانه حدود 50 میلیارد تومان کالای قاچاق تنها توسط خودروهای سواری(شوتی ها) به شهرهای مختلف کشور منتقل
می شود.
لذا باید مناطق آزاد با سیاست های معقول زمینه اشتغال بومی را برای مردم این مناطق فراهم کند تا این اقشار به سمت قاچاق و یا اقدامات خلاف قانون نروند و با آسیب به خود و دیگران اقتصاد سیاه را تقویت نکنند. بلکه باید از ظرفیت های موجود و امکاناتی که برای این مناطق وجود دارد، زمینه اشتغال زایی و تبدیل شدن شهرهای مناطق آزاد و استان های همجوار به قطب های تجاری و صنعتی را فراهم سازد.
اما نکته آخر و حیاتی، تصفیه نیروی انسانی و سالم سازی کادراجرایی و مدیریتی دراین مناطق می باشد.باید اذعان داشت که دراین
گلوگاه های اقتصادی ثروتی انباشته وجود دارد و اگر کارگزاران در این مناطق از صحت اخلاقی و مدیریتی برخوردار نباشند،قطعاً فسادی مضاعف را در این مناطق و متعاقباً در اقتصاد کلان کشور را شاهد خواهیم بود. با این وصف بهترین گزینه بهره گیری از مدیریت شایسته سالار در این مناطق است تا از پتانسیل های موجود در این فضا برای بهبود اقتصاد کشور استفاده شود و به گونه ای نباشد که مناطق آزاد به نقطه ای مخرب و مفسده انگیز برای اقتصاد مبدل گردد.