ضرورت درک حساسیت مذاکرات

مذاکرات هسته ای ایران و طرف های غربی به مرحله ای رسیده است که طرفین مدام از نزدیک بودن توافق و سخت بودن گام نهایی در مورد لغو تحریم ها و بازگشت به تعهدات قبلی صحبت می کنند. این اظهارات نه به صورت گمانه زنی بلکه به صورت رسمی از سوی مراکز و نهادهای حکومتی در ایران و آمریکا مطرح می گردد.

ضرورت درک حساسیت مذاکرات

 

مذاکرات هسته ای ایران و طرف های غربی به مرحله ای رسیده است که طرفین مدام از نزدیک بودن توافق و سخت بودن گام نهایی در مورد لغو تحریم ها و بازگشت به تعهدات قبلی صحبت می کنند. این اظهارات نه به صورت گمانه زنی بلکه به صورت رسمی از سوی مراکز و نهادهای حکومتی در ایران و آمریکا مطرح می گردد.
تجربه نشان داده است که در این مرحله از مذاکرات شکنندگی خاصی بر فضای سیاسی و دیپلماتیک میان طرفین حاکم است.
وضعیتی که به شدت تحت تاثیر واکنش ها و اظهارات داخلی از سوی جریان های سیاسی و موضع گیری های خارجی قرار می گیرد.
درهمین رابطه ضروری است تا در مورد کنش های سیاسیون در داخل کشور به نکاتی اشاره داشته باشیم. اینکه هر جریان و گروه سیاسی که دارای رسانه و تریبون است حق دارد نظرات خود را پیرامون مسئله مذاکرات بیان کند، امری پذیرفته است. اما واقعیت این است که امروز زمام امور مذاکرات به دست جریانی است که از هر حیث مورد اعتماد و تایید کلیت نظام است. لذا نمی توان امروز موضعی کاملا مخالف داشت و درصدد تخریب مذاکرات برآمد.
باید بپذیریم که ماهیت مذاکرات این چنینی به گونه ای نیست که تمام امتیازات نصیب ما شود و وجه مشترک یک توافق در این فضا رد و بدل شدن امتیازات میان طرفین است تا هر دو طرف احساس شکست کامل نداشته باشند. به همین سبب لازم است ضمن بیان برخی ضرورت ها و گوشزد کردن برخی مسائل مورد اهمیت برای مردم و کشور، همراهی و حمایتی مناسب با تیم مذاکره کننده داشته باشیم.
نکته دیگر اینکه به سبب شکنندگی و حساسیت مذاکرات، امروز زمان تسویه سیاسی از مذاکرات نیست. اینکه بخواهیم مقایسه کمی و کیفی در ادوار مذاکرات ارائه دهیم هیچ فایده ای در مسیر تحقق هدف اصلی که احقاق منافع ملی است، نخواهد داشت. لذا همگرایی سیاسی در این برهه از مذاکرات ضرورتی ایجابی است.
اما نکته آخر درمورد عملکرد رسانه ها در پوشش این مذاکرات است. در این مقطع از مذاکرات گمانه زنی ها و پیش داوری ها از مذاکرات براساس نگرش و نگاه شخصی و جناحی به هیچ وجه کمکی به تیم مذاکره کننده نمی کند، ضمن اینکه این واکنش ها می تواند اثر منفی بر توان دیپلماتیک مذاکره کنندگان داشته باشد.
این واکنش های رسانه ای در حقیقت نوعی خوراک برای مخربین خارجی مذاکرات تلقی می شود. دشمنان و مخالفان توافق هسته ای ایران به دنبال بهانه برای برهم زدن گام های نهایی مذاکرات و درصدد شکنندگی آن هستند. جای تعجب ندارد که در گزارش های خبری و تفسیرهای سیاسی در رسانه های خارجی مدام از موضع گیری های رسانه ها و شخصیت های سیاسی داخلی استفاده می شود تا به هر طریقی چنگ بر روی مذاکرات و توافق احتمالی بکشند.
حمایت همه جانبه از مذاکره کنندگان نشان از فهم و درک شرایط کشور دارد و هرگونه بی مبالاتی و عدم ملاحظه حساسیت ها چیزی جز آسیب به منافع ملی درپی نخواهد داشت.