دردهای ترسناک را چاره کنیم

کمترکسی است که تصاویر و اخبار مربوط به فاجعه قتل یک زن در اهواز را نشنیده باشد و ترس و اضطراب بر او حاکم نشده باشد. این حادثه به چه سبب  یا با چه کیفیتی رخ داده است موضوعی است که در ریز ماجرا قابل بررسی است . اما این ترس و اضطراب همگانی پیام دهنده یک واقعیت دردناک و ترسناک است که در حوزه معضلات اجتماعی باید آن را چاره کرد.
به زعم برخی افراد قتل های ناموسی در کشورمان مسئله ای است که هنوز با ابهاماتی به لحاظ قانونی و کیفری مواجه است و این موضوع را عاملی غیربازدارنده درمورد پیشگیری از این موارد می دانند. اما واقعیت چیز دیگری است. اگرچه بحث مجازات و وضع قوانین بازدارنده امری غیرقابل کتمان در این قضیه است، اما باید قدری تامل و تفکر کنیم و با نگاهی شفاف تر به
این دست حوادث بنگریم. باید بپذیریم که شخص مرتکب جرم و قتل در این موارد به هیچ وجه در لحظه حادثه ویا برنامه ریزی برای اقدام فجیع خود، به قوانین و یا مجازات احتمالی اصلا فکر نمی کند!
درحقیقت ما باید این مسئله را بایک نگاه آسیب شناسی اخلاقی و اجتماعی مورد توجه قرار دهیم. هرچقدر ما قوانین را سخت تر و شدت مجازات را افزایش دهیم، اما بازهم نمی توان تضمینی داد که این حوادث تکرار نشود. باید جامعه شناسان و کارشناسان حوزه اجتماعی به
آسیب شناسی جدی بپردازند و درمورد زمینه های وقوع چنین حوادثی کار کنند و با فرهنگ سازی و آموزش های رفتاری این درد را چاره کرد.باید بپذیریم که عدم توجه به این مسئله موجب تخریب آرامش روانی جامعه و تزلزل وضعیت زنانی خواهد شد که از پایگاه اجتماعی مناسبی برخوردار نیستند.