ضرورت پیگیری دیپلماسی هسته ای در منطقه

کشمکش های سیاسی حول پرونده هسته ای کشورمان در آژانس و میان مذاکره کنندگان غربی ادامه دارد. بهانه های مختلفی به بارآمده که طی آن ایران را در تنگنا قرار دهند و لابی گران مخالف برجام، آن را به بن بست بکشانند تا کشورمان در وضعیت بلاتکلیف باقی بماند.
امروز یکی از عوامل موثر در لابی گری ها مربوط به جبهه همسایگان عربی ماست که اکثراً مخالف برنامه هسته ای ایران بوده و درجهت اختلال در روند مذاکرات گام برمی دارند. این درحالی است که اغلب آنها به تبعیت از عربستان حرکت می کنند وشاید اگر اختلافات با دولت سعودی برطرف گردد، می توان از میزان تنش های موجود در پرونده هسته ای کشورمان
بکاهیم.
چه خوشمان بیاید و چه نیاید به هرحال امروز کشورهای جنوبی
خلیج فارس به سبب ارتقای چشمگیر وضعیت اقتصادی صاحب وزن وجایگاه در معادلات جهانی و حداقل منطقه ای شده اند و عقلانیت دیپلماتیک حکم می کند که دستگاه وزارت خارجه در راستای همراه سازی و تنش زدایی از روابط فی مابین اقدامات لازم را در دستور کار قرار دهد.
اخیراً نماینده امارات درآژانس هسته ای به عنوان یکی از همسایگان جنوبی ایران که دارای فناوری هسته ای شده و از قضا با بهره گیری از توان متخصصان خارجی چند فاز از نیروگاه هسته ای آن درحال بهره برداری است، از ایران خواسته است که نسبت به فعالیت های هسته ای خود اعتمادسازی کرده و اطمینان همسایگان را جلب کند.
شاید این گزاره در ابتدا برای ما سنگین آید که چطور یک کشور کوچک شیخ نشین برای ما نسخه می پیچد. اما با نگاه عاقلانه به موضوع می توان رشد قدرت را در کشورهای جنوبی به عینه مشاهده کرد و از آن مهمتر درک توان آنها برای تحقق اهدافی است که ایران در بیان آن با غرب چالش دارد.
اگر ما با دیپلماسی فعال و بهره گیری از پتانسیل های مذهبی و فرهنگی و سنتی که با همسایگان عرب خود داریم استفاده کنیم، چالشی را در مسیر پرونده هسته ای خنثی کرده ایم. امروز ریز کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس درحال عبور سریع از مراحل مختلف توسعه هستند و با نفوذی که در مجامع مختلف بین المللی دارند، قادرند لابی های سازنده ای برای کشورمان داشته باشند. حفظ رابطه سنتی و دیپلماتیک ایران با عمان و قطر نمونه بارز این مسئله است که نباید از آن غافل شد.
متاسفانه ما به جای این همگرایی دیپلماتیک بعضاً با گزاره ها و تعابیر نامناسبی درصدد تحقیر و تخریب همسایگان جنوبی برآمده ایم و حتی برای آنها خط و نشان می کشیم و نسخه می پیچیم! درحالی که این رویکرد حاصلی جز افزایش چرخش و تمایل آنها به غرب و حتی اسرائیل حاصلی در بر نداشته است.
درهم تنیدگی اقتصادی و قومی ایرانیان با همسایگان جنوبی و
قرابت های مذهبی و فرهنگی میان آنها از جمله عوامل تسهیل کننده بهبود روابط می باشد که می بایست با درک و عقلانیتی صحیح آن را در دستور کار دستگاه سیاست خارجی کشور قرار داد. شکی نیست که اگر ما بتوانیم به نمایندگی از اعراب خلیج فارس با عربستان سعودی اختلافات را به طور علنی برطرف کنیم، به صورت خودکار دیگر کشورهای عربی به سمت تساهل و تفاهم با ایران برخواهند آمد. اما اگر این هم ممکن نیست، ایران می تواند با کشورهایی که با آنها در ارتباط است همچون امارات، کویت و قطر زمینه گفتگوهای منطقه ای حول محور هسته ای را شکل دهد و نگرانی های آنها را محترم بشمارد و برای آنها از مقاصد صلح آمیز هسته ای خود اطمینان سازی کند.