هیچ نسخه ای کامل پیچیده نمی شود!

همچنان در این ابهام قرار داریم که تأمین 97 درصدی داروهای مورد نیاز در داخل کشور چطور قابل استناد است وقتی که از هر نسخه ای که به داروخانه
می رود حداقل یک یا دو قلم آن موجود نیست.
این مسئله جز با مراجعه به بیمارستان و داروخانه ها قابل درک نیست. برای پیدا کردن داروهای ساده باید به بیش از چند داروخانه سر بزنید و اگر
خوش شانس باشید دارو را پیدا کنید مجبورید با قیمت آزاد خریداری نمایید.
این مسئله تنها به تأمین دارو بازنمی گردد، بلکه زنجیره ای به هم پیوسته را در بر می گیرد که دچار ناکارآمدی شده است. تاکنون درچند نوبت واردات دارو در دستور کار قرار گرفته است، اما همچنان شاهد عدم توازن در مسئله درمان هستیم.
این مشکلات برای بیماران خاص و داروهای سهمیه ای به شدت نگران کننده است. چرا که داروهای آنها کاملاً تخصصی است و حتی نمونه های مشابه آن
می تواند موجب تشدید بیماری باشد و حتماً باید نوعی خاص را مصرف کنند.
تمام این مسائل باز می گردد به مدیریت در حوزه تولید دارو در داخل و واردات آن از خارج کشور و متأسفانه علیرغم انتقادات و حتی ورود مجلس به این مسئله همچنان شاهد ناهماهنگی هستیم. اما فراموش نکنیم که ناهماهنگی درهر حوزه ای هزینه ای به دنبال دارد، اما هزینه مشکلات در بخش سلامت و درمان با جان مردم در ارتباط است و نمی توان آن را با مصلحت اندیشی نادیده
گرفت.