سیاست های آبی، کم آبی را ترویج می کند

از دیرباز مهد تمدن ایران باستان در آب و خاک خوزستان بنا نهاده شده و رودهای آن پرآب ترین منابع آبی و خاکش حاصلخیزترین زمین های این مرز و بوم بوده و هست. سرشاخه های کارون قرن ها به زندگی مردم و زیست بوم این منطقه حیات و طراوت بخشیده است. اما امروز درگیر کم آبی شده، مردمش تشنه اند و دام هایش تلف می شوند و نخل ها و مزارع در گرمای آفتاب می سوزند.
گرمای هوا افزایش و بارش ها کاهش چشمگیر داشته است،اما آنچه نظم و نظام ساختار طبیعی و زنجیره آبی خوزستان را برهم زده، سد سازی های غیرمهندسی و حل مشکلات کمی آبی دیگر  استان ها با انتقال حقه آبه این منطقه و افزایش مشکلات مردم خوزستان بوده است.
خوزستان بعد از تهران با 5 میلیون نفرجمعیت شلوغ ترین استان کشور است لذا اگر می بینیم که مردم اعتراضاتی را نسبت به بی آبی دارند نه از سر عداوت و دشمنی با دولت و حکومت، که از بابت فشار بی آبی بر امورات جاری و زندگی اجتماعی آنهاست. باید یک تیم کارشناسی ازسوی دولت و نهادقضائی در این موضوع ورود کنند تا به طور ریشه مشکل بی آبی و حقه آبه این استان را برطرف کنند.
درغیراین صورت علاوه بر شدت اعتراضات مردمی شاهد بروز اختلافات قومی و قبیله ای میان مردم استان های همجوار خواهیم بود. مردم خوزستان توقع دارند تا کارون ابتدا آنها را سیراب کند و بعد درصدد رفع کم آبی دیگر استانها برآید. این توقع منطقی و محکمه پسند است.