روز گذشته طی گزارشی از سوی برخی خبرگزاری های خارجی اعلام شد که قطر به واشنگتن و تهران اطلاع داده که ۶ میلیارد دلار از اموال بلوکه شده ایران به بانک های دوحه منتقل شده است. در این گزارش همچنین آمده است که یک هواپیمای قطری در ایران پنج زندانی آمریکایی آزاد شده به همراه دو نفر از اعضای خانواده آنها را به دوحه انتقال داد.
روز گذشته طی گزارشی ازسوی برخی خبرگزاری های خارجی اعلام شد که قطر به واشنگتن و تهران اطلاع داده که ۶ میلیارد دلار از اموال بلوکه شده ایران به بانک های دوحه منتقل شده است. در این گزارش همچنین آمده است که یک هواپیمای قطری در ایران پنج زندانی آمریکایی آزاد شده به همراه دو نفر از اعضای خانواده آنها را به دوحه انتقال داد.
این اقدامات درپی چه مذاکرات و توافقاتی صورت گرفته به جای خود قابل بحث است، اما موضوع اصلی در این جا کیفیت مصرف و هزینه این اموال آزاد شده می باشد. گفته شده که ایران می تواند از این مبالغ در تأمین مواد غذایی و دارویی استفاده کند. اینکه تا چه حد این ادعا نیز قابل اجرا خواهد بود مشخص نیست؛ اما انتظار جامعه از چنین رخدادی کاملاً واضح و مشخص است.
گرفتاری های مالی و معیشتی به کنار و مردم نیز به جایگاهی از آگاهی رسیده اند که می دانند نه این مبلغ و نه حتی چند برابر آن نیز نمی تواند معجزه ای برای آنها رقم بزند. اما حداقل این انتظار وجود دارد تا این مبلغ و نوع خاص مصرف آن دردی از آلام مردم در تأمین داروی بیمارانشان را تسکین دهد.
روزی نیست که در داروخانه های کشور مردم سرگردان را مشاهده نکنیم که از این سرشهر به آن سر شهر بروند تا یک قلم دارو را برای بیمار خود بیابند. روزی نیست که خانواده هایی را نبینیم که در پیاده روهای نزدیک مراکز درمانی چادر زده اند و منتظر تأمین دارو و درمان بیمارشان هستند.
درحالت سلامتی شاید بتوان نداری و تنگدستی را تحمل کرد و نان خالی هم که شده شکم خانواده را سیر کرد، اما وقتی پای بیماری و حیات افراد درمیان باشد دیگر نمی توان کاری کرد و بعضاً مرگ برای برخی از آنها آرزوست!.
انتظار جدی وجود دارد تا خبرهایی از واردات و تأمین داروهای خاص و توزیع آن در سراسر کشور شنیده شود تا حداقل بیماران از این آزادسازی اموال بهره ای ببرند و نفسی بکشند.
