"اقتدار و عدالت" تأمین کننده امنیت اجتماعی

طی روزهای گذشته شاهد چند مورد قمه کشی در پایتخت بودیم که در نوع خود قابل تأمل است. از این جهت که نیروی انتظامی در هدف گذاری های خود اولویتی خاص به برخورد با گردنکشی های قلدرمآبانه و زورگیری و ایجاد رعب و وحشت اختصاص داده است.
آنچه را که در عمل مشاهده می کنیم چیزی نیست که با وعده ها همخوانی داشته باشد. برخی کارشناسان حوزه اجتماعی علت بروز چنین حوادثی را ناشی از دو عامل می دانند. ابتدا معتقدند افزایش فشارهای معیشتی و ناتوانی افراد در تأمین هزینه های اولیه زندگی می تواند محرکی مخرب برای توجیه اقدامات خلاف قانون برای افراد و به خصوص جوانان می دادند. افزایش سطح اختلاف میان فقیر و غنی در جامعه عاملی مهم در بروز بزه هایی همچون سرقت، زورگیری و بعضاً قمه کشی برای ایجاد رعب و وحشت و اخاذی می باشد.
نکته دوم بحث تغییر اولویت ها و تخصیص انرژی به مباحثی غیر از امنیت اجتماعی است. اینکه پلیس می تواند در کمتر از 48 ساعت مجرمین را دستگیرکند امری مثبت و نشان از توان این نهاد در حوزه سخت افزاری در رصد مجرمین می باشد. اما اینکه این امکانات سخت افزاری تمرکز خود را بر امورات و مسائل  دیگر حوزه ها ، صرف می گردد، قاعدتاً از سهم بخش های دیگر امنیت اجتماعی خواهد کاست.
با این اوصاف باید اذعان داشت که وظیفه اصلی پلیس فرهنگ سازی در حوزه امنیت اجتماعی نیست اگرچه در آن سهم دارد اما نمی تواند شکل دهنده آن باشد. لذا باید به ریشه این بزه های اجتماعی پرداخت و به عوامل بروز آن توجه کرد. عدالت و اقتدار باید توامان باهم در یک جامعه جاری باشد تا مانع از وقوع جرم گردد. آن زمان است که می توان یک جامعه و نهادهای امنیتی و انتظامی و فرهنگی آن را مقتدر دانست.