لزوم استفاده از ارز و امكانات دولتي در تسريع تهيه تجهيرات امدادي

با آتش‌گرفتن جنگل‌هاي گچساران و جدي نگرفتن حادثه ازسوي برخي مسئولان و دردناك‌ترازهمه به دليل نداشتن تجهيزات لازم، اين آتش نه تنها خاموش نشد، بلكه دامنه آن چنان گسترده شد كه در مسير خود وارد استان كهگيلويه و بويراحمد شده و جنگل‌هاي زاگرسي خائيز را نيز درگير كرد. در ادامه اين آتش‌سوزي‌هاي احتمالا عمدي، صاعقه به مراتع ارتفاعات کوه‌سياه بخش بوشکان دشتستان زد و 100 هکتار از اين مراتع از بين رفت.

مشكل اساسي در ارتباط با اين حوادث عدم آمادگي ستاد بحران در وهله نخست است با توجه به پيش‌بيني‌هاي سازمان هواشناسي در مورد خشكسالي‌هاي گسترده دركشور؛ و در وهله دوم و مهم‌تر نداشتن تجهيزات لازم براي اطفاي حريق و يا حداقل جلوگيري از گسترش آن به نقاط ديگر است.

در واقع وقتي به گفته مديركل منابع طبيعي وآبخيزداري استان كهگيلويه و بويراحمد نيروهاي اطفاي حريق كفش مناسب هم نداشتند؛ ديگر انتظار داشتن هلي‌كوپتر يا هواپيماي آب‌پاش و حتي داشتن يك كوادهلي‌كوپتر براي شناسايي وسعت منطقه آتش گرفته جاي خود دارد. در اين آتش‌سوزي‌هاي گسترده، درست مانند حوادثي چون سيل و زلزله، ستادهاي بحران و مسئولان ذيربط نشان دادند كه تا كنون و آن‌چنان كه بايد و شايد براي جلوگيري از بروز اين حوادث و يا كاستن از شدت و مهاركردنشان، چندان تدابير خاصي انديشيده نشده است. سازمان جنگلباني يا محيط‌باني، براي مقابله با آْتش‌سوزي در اين چند روز؛ تقريبا جز نفر و بيل و سطل، هيچ امكان ديگري نداشته‌اند. حتي هلي‌كوپترهاي نيروهاي مسلح هم به دليل نداشتن اعتبار براي تامين سوخت عملا نتوانسته‌اند كمكي به اين مجموعه كنند. بر همين اساس و عدم تامين اعتبار براي تهيه تجهيرات مختلف؛ فرمانده يگان حفاظت محيط زيست گفته است:«بايد يک صندوق ملي براي گلريزان خريد هلي‌کوپترهاي آب‌پاش تشکيل شود تا بيش از اين شاهد سوختن منابع طبيعي و حيات وحش ايران نباشيم.»

تشكيل يك صندوق ملي براي گلريزان احتمالا در اغلب زمينه‌هايي كه نياز به تجهيزات امدادرساني هست، لازم به نظر مي‌رسد و با وجود خيراني كه به دنبال محلي براي هزينه‌كرد هستند؛ مي‎تواند محملي باشد براي تامين نيازمندي‎هاي اين نهادها و سازمان‎ها.

هرچند كه به دليل مشكلات اقتصادي روزافزون ناشي از تحريم و كروناويروس، مدتي است از تعداد خيرين نيز كاسته شده، اما برخي از آنان كه هنوز بر پيمان خود مانده‌اند. اما لازم است آن عده از مسئولاني كه به عدم صرفه اقتصادي اطفاي حريق معتقدند، اين توجه را داد كه در سايه همين نوع ديدگاه است كه كشور در حال از دست دادن حيات وحش و محيط زيست خود است، در حالي‌كه چشم مردم به دست و تصميم‌گيري‌هاي كلان آنان براي رفع چنين معضلاتي در عرصه محيط زيست و جنگلباني است؛ اين روزها در كنار سوختن و خاكستر شدن جنگل‌ها اين اميد و آينده فرزندان همين سرزمين است كه در معرض خطر قرار مي‌گيرد.

اما پرسش مهم و نهايي اين است كه آيا با زدن از گوشه و كنار برخي بودجه‌هاي موازي، نمي‌توان براي چنين امورمهمي چاره انديشيد؟ حتما برخي از آناني كه امكان استفاده از ارزهاي دولتي برايشان فراهم است و در كار واردات و صادرات هستند، مي‌توانند از اين امكان در جهت حفظ و احياي محيط زيست كشور سود جسته و از اين ارزدولتي براي خريد تجهيزات لازم براي چنين مواردي سود جويند. در همين راستا به راحتي مي توان با تخصيص ارز دولتي هواپيمايي مانند هواپيمايBeriev Be-200 از كشور روسيه خريد، هواپيمايي كه با فرود بر آب مي‌تواند مخازنش را پركرده، 12000 ليتر آب روي آتش بريزد و كاملا آن‌را مهار كند.

a.f.far99@gmail.com