لطفاً فرصت "همراهی داخلی" را از دست ندهید

دیپلماسی گسترده آمریکا در سطح بین المللی در راستای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران و نا محدود کردن این تحریم ها، طی چند هفته اخیر فشار سیاسی گسترده ای را بر کشورمان وارد کرد. دیپلماسی پیدا و پنهان آمریکا میان متحدانش و در سازمان ملل و آژانس انرژی اتمی موجب شد تا دبیرکل سازمان ملل ایران را مسئول حملات پهپادی و موشکی به تاسیسات نفتی عربستان اعلام کند و شورای حکام نیز علیرغم همکاری های بی سابقه ایران با آژانس، قطعنامه ای علیه کشورمان به تصویب رساند.
این ها ناشی از دیپلماسی گسترده وزارت خارجه آمریکا برای زمینه سازی تمدید تحریم های ایران در شورای امنیت بود. نکته با اهمیت عدم همراهی اعضای شورای امنیت با طرح تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در نشست مجازی اعضای این شورا بود. البته این به معنای پایان و یا شکست آمریکا در افزایش فشارها یا تحریم مذکور نیست، چرا که ایالات متحده قدرت فراوانی در دیپلماسی پنهان و لابی در سطح جهان و سازمان های بین المللی دارد.
در نشست مجازی اعضای شورای امنیت که نماینده ایران و وزیرامورخارجه کشورمان نیز در آن حضور داشتند، کشورهای روسیه و چین به صورت علنی با نحوه عملکرد آمریکا در مقصر دانستن ایران در مشکلات منطقه و ایجاد تحریم های حداکثری و ناعادلانه، اعتراض خود را بیان داشتند و دیگر کشورهای عضو نیز به صورت تلویحی راهکار افزایش تحریم و فشار بر ایران را ابزاری نامناسب از سوی آمریکا قلمداد کردند.
این موضوع یک امتیاز ارزشمند برای ایران تلقی می شود که امروز درجایگاهی ایستاده که کشورهای دنیا اجماعی برای تحریم و انزوای آن ندارند و حتی به ظاهر هم که شده همچنان بر توافق بین المللی برجام برای حل اختلافات تاکید می کنند و آن را ملاک می دانند. اما این یک روی سکه است، و روی دیگر سکه مربوط به وضعیت داخلی کشور است. امروز در مقابل این عدم انزوا و اجماع برای فشار بر کشورمان، باید یک همگرایی داخلی در حمایت از سیاست خارجی کشور داشته باشیم. متاسفانه هنوز از فضای سیاسی داخل، صدا و اظهاراتی به گوش می رسد که در مسیر موازی با کلام مخالفان قرارداد هسته ای است.
مخالفت با برجام در بعد کارشناسی و یا مخالفت با آن هیچ اشکالی ندارد و نگارنده نیز به سهم خود به عنوان یک ایرانی به آن انتقاداتی دارد. اما وقتی پای حمایت از منافع ملی در برابر دشمنان خارجی وسط باشد، باید از این نقطه اختلافات گذر کرد و با همگرایی و وحدت رویه صدایی واحد را به گوش جهانیان رساند. امروز می بینیم که تا این مرحله از تصمیمات جهانی، اعضای شورای امنیت در مقابل دشمنی ها و زیاده خواهی های آمریکا در مقابل ایران، ایستادگی کرده اند. البته این ایستادگی تا جایی است که منافع ملی آنها به خطر نیفتد، اما تا همین جا این فرصت برای ایران و تیم دیپلماسی کشورمان به وجود آمده تا به صورت فوق العاده این جو مثبت را حفظ کند و با اقدامات اعتمادساز موجب تقویت این فضای حمایتی از کشورمان گردد.
جریان های سیاسی درکشور باید یاد بگیرند که سیاست عرصه تغییرات و نرمش ها و مقاومت ها و اقداماتی است که هیچگاه ثابت و ایستا نیستند. باید یاد بگیریم که در لحظه براساس منافع ملی کشورمان حرکت کنیم. اگر تا دیروز در شورای حکام به سبب نفوذ آمریکا قطعنامه علیه ایران تصویب شد، امروز در شورای امنیت کشورهای عضو مانع از تحقق خواست یکجانبه آمریکا شدند.

اما باز باید تاکید کرد هیچ امر ثابتی در این فضا وجود ندارد ممکن است فردا روزی کشورهایی که با ما همراهی می کنند ویا مخالف آمریکا هستند براساس منافع ملی خود تغییر موضع دهند یا بی تفاوتی پیشه کنند. این برعهده ماست که براساس شرایط موجود و لحاظ کردن منافع ملی از فرصت های پیش آماده استفاده کنیم.
فضای کشور به شدت بحرانی و شکننده شده است، نیازمند تقویت بنیه داخلی کشور هستیم و اگر این مهم را نتوانیم محقق کنیم، قطعاً دشمنان خارجی سریعتر و آسان تر به اهدافشان می رسند.