شایستگی را محصور نکنیم

انتخاب معاونین و مدیران اهل تسنن در پست های مدیریتی اتفاقی مبارک است که باید گسترش یابد تا ابهامی در مسیر شایستگی نباشد.
بسیاری از رسانه ها و اشخاصی که بعضاً اهدافی غیر از منافع ملی را دنبال می کنند به این مسئله از جنبه مثبت و منفی می پردازند. برخی آن را دستاویزی برای ضعف دولت در انتخاب و رفع محدودیت ها برای اقوام قلمداد می کنند و برخی آن را نقطه قوت دولت در به کارگیری از نیروهای اقوام و اقلیت های مذهبی می دانند.
اما نکته ای که باید ملاک تشخیص و به کارگیری نیروهای کشور باشد مسئله شایستگی و مهارت است. اینکه یک فرد یا مدیر بتواند بنابر توانایی تحصیلی و تجربی که دارد عنان امور را به گونه ای به دست بگیرد که بیشترین آورده و بهره را برای کشور و ملت فراهم سازد.
اگر در این مسیر شایستگی فردی از اقلیت ها بیشتر بود و آن را به کار بگیریم این محدودیت برای آن شخص یا اقلیت تلقی نمی شود بلکه محروم سازی ملتی است که از داشتن یک نیروی متخصص و ماهر محروم می ماند و منافع ملی کشور مورد خسارت واقع می شود.
لذا بهتر است این سبک نگاه به اقلیت ها و گرایشات مذهبی را در انتخاب مدیران و مسئولان کنار بگذاریم و شایستگی را ملاک قرار دهیم.