تغییر رویکرد صنعت مد و گرایش به لباس دست دوم در پاندمی کرونا

قبل از کرونا، این صنعت مُد و ویترین فروشگاه‌های مختلف بود که بر سلیقه و انتخاب مردم تأثیر می‌گذاشت. اغلب مردم هر سال منتظر اعلام رنگ سال بودند تا
بر اساس آن لباس‌های خود را كه آن‌ها هم محصول صنعت مد بودند انتخاب کنند. اما پس از پاندمی کرونا، در خانه‌مانی و گسترش دورکاری، کمترشدن مهمانی‌ها و جشن‌ها و دورهمی‌ها، مردم کمتر لباس خریدند و به استفاده از لباس‌های در کمدمانده و گاه فراموش شده خود ادامه دادند، که البته شامل لباس‌های از مد افتاده و به‌عبارتی قدیمی هم بود. طبعا چنین رفتاری بیشتر در طبقه متوسط دیده می‌شود. طبقه‌ای که می‌تواند بدون پیروی از مد هم روزگار بگذراند. حتی بسیاری از این افراد برای افزودن بر درآمد خود، شروع به فروش لباس‌های غیرلازم و مازاد خود کردند. در این میان اما، فروشگاه‌های آنلاین با استفاده از این فرصت، بازار دست‌دوم فروشی را در اختیار گرفته و در این پروسه موفقیت‌های زیادی هم ‌کسب کردند.
طبعا گرایش مردم طبقه متوسط به پائین که تحت تاثیر ترکش‌های بحران کرونا، قدرت مالی تضعیف شده‌ای داشتند نیز از این بازار استقبال کردند. در کشور ما البته کار دست‌دوم فروشی، نه آنلاین شده و نه تحت نظارت بهداشتی قرار دارد. متاسفانه لباس‌های دست دوم به‌صورت فله‌ای از کشورهای که معمولا در شرق آسیا و خاور دور واقعند، وارد شده و پس از تفکیک، به همان صورت در فروشگاه‌های دست‌دوم فروشیِ غیربهداشتی مشهور به تاناكورا به مردم عرضه می‌شود.
در این‌مورد لازم است مردم به دو نکته بسیار مهم توجه کنند؛ نخست این‌که هنوز می‌توانند از لباس‌های سال گذشته خود استفاده کنند و در بحران کووید۱۹ و معضلات اقتصادی ناشی از آن، از خیر مد و به‌روز شدن بگذرند؛ اینگونه به محیط زیست هم کمک کرده‌اند و دوم از خریدن این لباس‌های  دست دومی که وضعیت مالک و مقصد واقعی‌شان مشخص نیست، تا حد امکان
خودداری کنند.