بين بد و بدتر، برق و مازوت، كدام را انتخاب كنيم؟

در حدود يك هفته است كه در کلانشهرهای كشور هوا برای همه گروه‌های سنی ناسالم اعلام شده. آلودگي شديد هوا، از طرفي موجب ماندگاري بيشتر كروناويروس در سطوح و هوا مي‌شود و از سوي ديگر، به دليل شرايط ناسالم تنفسي براي كليه گروه‌هاي سني، به‌ويژه افرادي كه مبتلا به بيماري‌هاي زمينه‌اي هستند، در همين مدت مراجعه به اورژانس تا ۱۰ درصد افزایش يافته است. رئیس گروه سلامت هوا و تغییر اقلیم وزارت بهداشت هم گفته است:«آلودگی هوا، موجب افزایش ۱۵ درصدی ابتلا و مرگ ناشی از کرونا شده است.»
 دليلي كه براي اين ميزان از آلودگي هوا عنوان مي‌شود، استفاده نيروگاه‌هاي توليد برق از مازوت است؛ سوختي بسيار ناسالم و سنگين كه موجب توليد اكسيد سولفور مي‌شود.رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ضمن اين‌به گفته قوه قضاییه بخشنامه کرده ماموران این سازمان میزان مصرف مازوت در نیروگاه‌ها را بررسی نکنند، از مردم خواسته، طبق معمول بين بد و بدتر يكي را انتخاب كنند:« یا قطعی برق را بپذیرند یا ناچاریم مازوت سوخته شود.» زيرا :«اگر گاز از سوی خانواده‌ها بی‌رویه مصرف شود استفاده از مازوت در صنایع و نیروگاه‌ها به‌عنوان سوخت اجتناب ناپذیر است. برخی نیروگاه‌ها مشکل سوخت دارند مجبورند برای تولید برق از مازوت استفاده کنند.»
اما نكته مهم اين است كه اگر مردم وضعيت بدتر را كه همانا قطع شدن برق است بپذيرند، مشكل آنان چندين برابر خواهد شد، براي مثال، تهران شهري است كه سال‌هاست خانه‌هاي ويلايي آن به برج‌هاي مسكوني تبديل شده‌اند كه پكيج‌هاي سرمايشي و گرمايشي و پمپ آب در اين مجتمع‌ها، با برق كار مي‌كنند، حتي پكيج‌هاي داخلي واحدهاي مسكوني نيز كه از گاز به‌عنوان سوخت استفاده مي‌كنند، اما اساس كارشان با برق است و آب؛ در نتيجه با قطع برق آنچه رخ خواهد داد، قطعي آب و نيز سردشدن خانه‌ها خواهد بود، چون مردم ديگر بخاري نفتي هم ندارند كه از آن براي گرم كردن خانه استفاده كنند و يا اگر هم داشته باشند، به سختي مي‌توان نفت پيدا كرد، اين‎را هم در نظر داشته باشيم كه اغلب اين مجتمع‎هاي مسكوني بلندمرتبه، آسانسورهم دارند و با قطع برق و توقف آسانسور، به‌ويژه سالمندان و توان‌يابان دچار مشكلات خاصي خواهند شد. بر اين اساس بايد متوجه باشيم كه قطع شدن برق، طبعا تاثيرات گسترده‌اي بر نحوه زيست مردم خواهد گذاشت كه لازم است مسئولان به اين امر توجه داشته باشند.
هرچند رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست با يك پيشنهاد خاص مردم را دعوت به همكاري در كاهش مصرف انرژي كرده و ار آنان خواسته هنگام خواب از لباس استفاده نكنند و در نشيمن منزل خود با لباس حاضر شوند. حالا پرسش مهم اين است كه در يك خانواده به‌طور متوسط چهارنفره‌اي كه در خانه‌اي حدود 50 تا 60 متري زندگي مي‌كنند و نيز با توجه به عرف و فرهنگ ما، چه‌طور چنين امري ممكن است؟
به نظر مي‌رسد سه گزينه بهترهم براي حل اين مشكل وجود داشته باشد؛ اول آن عدم فروش گاز به كشورهاي همسايه و استفاده از آن براي مردم كشور است، طبعا اين گازي كه به فروش مي‌رسد همان چراغي است كه بيشتر به خانه رواست. دوم و آن‌گاه براي مازوت مازاد، با كمك كارشناسان اين صنعت، فكر ديگري بكنند تا جان مردم بيش از اين به خطر نيفتد و گزينه سوم و شايد عملي‌تر استفاده از فيلتر در اين نيروگاه‌هاست تا حداقل مواد سمي اين سوخت را پيش ازانتشار درهوا، به خود جذب كنند تا جذب ريه مردم نشود.