بعضی از دلایل بروز ضعف در دست‌

سارکوپنی یا کم ماهیچگی به از دست دادن توده عضلانی گفته می شود. این شرایط موجب ضعف و افت عملکرد عضلانی از جمله قدرت دست ها می شود.
ضعف دست می تواند به دلایل مختلفی از جمله سندرم تونل کارپ، آرتریت، نوروپاتی محیطی، و کیست های گانگلیون ایجاد شود.
 10 دلیل بروز ضعف در دست‌
به گزارش عصر ایران به نقل از "مدیکال نیوز تودی"، ضعف دست یا قدرت پنجه
می تواند انجام وظایف روزانه را بسیار دشوار کند. در ادامه با برخی دلایل ضعف دست، علائم و گزینه های درمان آنها بیشتر آشنا می شویم.
 کیست گانگلیون
کیست های گانگلیون کیسه هایی پر از مایع هستند که به طور معمول رو یا نزدیک یک مفصل یا تاندون شکل می گیرند.
به گفته آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا،
کیست های گانگلیون از شایع‌ترین توده هایی هستند که در دست ایجاد می شوند. آنها به طور معمول در پشت
مچ دست فرد ظاهر می شوند.
اگرچه بی ضرر هستند، کیست های گانگلیون
می توانند گاهی اوقات روی اعصاب فشار وارد کنند که این می تواند موجب ضعف عضلانی، گزگز و درد شود. بیشتر مواقع، این توده ها تنها از نظر زیبایی مشکل‌ساز هستند و به ندرت موجب تغییرات حسی یا ضعف
می شوند.
کیست های گانگلیون به طور معمول نیازی به درمان ندارند. با این وجود، اگر کیست موجب درد شود، فرد می تواند درمان های زیر را دریافت کند:
عدم تحرک: فعالیت می تواند موجب افزایش اندازه کیست شده و فشار بیشتری روی اعصاب وارد شود. یک مچ بند یا آتل ممکن است به تسکین علائم کمک کند.
آسپیراسیون: این روش شامل خارج کردن مایع از کیست می شود. این گزینه زمانی که کیست موجب درد شدید یا محدود شدن فعالیت فرد می شود، مد نظر قرار می گیرد.
برش: اگر روش های غیر جراحی موثر نباشند، جراح ممکن است کیست را خارج کند.
در مواردی که کیست موجب احساس ناراحتی می شود، فرد می تواند از داروهای مسکن بدون نسخه استفاده کند.
 سندرم تونل کارپ
زمانی که تونل کارپ، مسیری در مچ دست یا
بافت های اطراف تاندون های فلکسور (خم کننده انگشتان دست) متورم می شوند، سندرم تونل کارپ شکل می گیرد. این به نوبه خود بر عصب مدیان یا میانی فشار وارد می کند.
این فشار می تواند به درد، گزگز، و بی حسی
در دست منجر شود.
به گفته آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا، سندرم تونل کارپ ممکن است به واسطه عوامل مختلفی از جمله انجام حرکات تکراری، بارداری و برخی شرایط سلامت شکل بگیرد.
در کنار ضعف دست، از دیگر علائم سندرم تونل کارپ می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- بی حسی، گزگز، درد و سوزش در انگشتان
- احساساتی شوک مانند که از انگشتان سرچشمه می گیرند
- درد و گزگز که به سمت ساعد حرکت می کند
فرد ممکن است ناتوانی در نگه داشتن اشیا به واسطه ضعف یا بی حسی را تجربه کند. این شرایط در مرحله پیشرفته سندرم تونل کارپ رخ می دهد.
به طور معمول، گزگز و درد برای مدتی طولانی ادامه می یابد و ممکن است پیش از ایجاد ضعف تشدید شود.
از گزینه های درمان برای سندرم تونل کارپ
می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- داروهای مسکن و ضد التهاب
- آتل ها
- تغییرات در فعالیت
- تزریق استروئید
- ورزش
- عمل جراحی
سندرم تونل کوبیتال
سندرم تونل کوبیتال زمانی رخ می دهد که عصب اولنار یا عصب زند زیرین، که از آرنج عبور می کند، تحریک، ملتهب، متورم یا فشرده شود.
اگرچه سندرم تونل کوبیتال ممکن است موجب درد در آرنج شود، علائم بیشتر در قسمت کف دست رخ می دهند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- درد در کف دست
- بی حسی در کف دست یا انگشت حلقه که هنگام خم کردن آرنج تشدید می شود
- قدرت پنجه ضعیف
- دشواری در هماهنگی انگشتان
- درد درون آرنج
به گفته آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا،
گزینه های درمان سندرم تونل کوبیتال شامل موارد زیر می شوند:
- داروهای ضد التهاب
- آتل ها و بست ها
- تمرینات گلایدینگ عصبی
- عمل جراحی
 اپی‌کندیلیت
اپی‌کندیلیت (Epicondylitis) به واسطه آسیب دیدن تاندون های ساعد رخ می دهد. دو نوع اپی‌کندیلیت شامل خارجی و داخلی وجود دارند.
اپی‌کندیلیت داخلی به نام آرنج گلف بازان و اپی‌کندیلیت خارجی به نام آرنج تنیس بازان شناخته می شود.
از جمله دلایل بروز اپی‌کندیلیت می توان به بازی گلف، بازی تنیس، حمل اشیا سنگین و استفاده مکرر از ابزارهای دستی اشاره کرد.
از علائم اپی‌کندیلیت می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- درد در قسمت داخلی ساعد که از آرنج به سمت مچ منتهی می شود
- ضعف در مچ و کف دست
- قدرت پنجه ضعیف
- درد هنگام فشار دادن یک توپ یا حرکت دادن دست به سمت انگشت کوچک
در گام نخست، درمان با توقف فعالیت مشکل‌ساز و پرهیز از فعالیت هایی که شرایط را تشدید می کنند، آغاز می شود.
از گزینه های درمان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- استفاده از آتل
- استفاده از یخ روی دست تحت تاثیر قرار گرفته
- استفاده از داروهای ضد التهاب
- انجام تمرینات ورزشی برای تقویت ساعد
- تزریق کورتیکواستروئید
 گیرافتادگی عصب
گیرافتادگی عصب یا رادیکولوپاتی گردنی زمانی رخ می دهد که چیزی روی عصب واقع در گردن فشار وارد کرده و آن را تحریک کند.
این ممکن است از تغییراتی که با افزایش سن در ستون فقرات رخ می دهند، سرچشمه بگیرد. همچنین، این شرایط می تواند از یک آسیب دیدگی که به فتق دیسک منجر می شود، ناشی شود.
درد به طور معمول در گردن شکل می گیرد و به سمت بازو گسترش می یابد.
از علائم دیگر می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- گزگز در کف دست و انگشتان
- ضعف دست، عضله یا شانه
- کاهش احساس
درمان برای گیرافتادگی عصب شامل موارد زیر می شود:
- یک کولار عمودی نرم که حلقه توپری است که دور گردن بسته می شود
- فیزیوتراپی
- داروهای ضد التهاب غیر استروئید، مانند آسپرین و ایبوپروفن
- کورتیکواستروئیدهای خوراکی
- تزریق استروئید
- عمل جراحی، در صورت بی نتیجه بودن روش های غیر جراحی
آرتریت در دست
به گفته آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا بیش از 100 نوع مختلف آرتریت وجود دارند. استئوآرتریت (آرتروز) و آرتریت روماتوئید شایع‌ترین موارد هستند.