لیگی که آتش اختلافات تکواندو را شعله‌ور کرد

رقابت‌های لیگ برتر تکواندو در شرایطی برگزار شد که بیشتر از جنبه‌های فنی، آتش زیر خاکستر اختلاف مجموعه مسئولان فدراسیون تکواندو را شعله‌ور کرد.
به گزارش تسنیم، مسابقات لیگ برتر تکواندو در شرایطی بعد از  تعطیلی 10 ماهه، در دو هفته گذشته برگزار شد که اتفاقات تلخ و حاشیه‌ای و اظهارنظرها در خصوص سیستم برگزاری مسابقات بیشتر از نکات فنی و مثبت بود و خروجی‌های آن نیز آتش زیر خاکستر اختلافات در مجموعه فدراسیون تکواندو را شعله‌ور کرده است.
مهمترین حاشیه و اتفاق، درگیری فیزیکی و غیر قابل دفاع و توجیه هادی ساعی، مدیرفنی تیم ملی تکواندو و باشگاه فرمانیه با مصطفی بابایی دبیر سازمان لیگ  بود که در روزهای گذشته تکواندو ایران را نه به دلیل اتفاقات فنی، بلکه به خاطر حاشیه‌ها تبدیل به سوژه‌های مهم رسانه‌ها کرد. ساعی در توضیح دلایل رفتار خود، مجموعه‌ای  از اتفاقات گذشته را مطرح کرده و گلایه‌هایی به رفتارهای سازمان لیگ، دبیر و نایب رئیس فدراسیون تکواندو داشته است. به وضوح مشخص است فاصله زیادی بین او و مجموعه فدراسیون تکواندو وجود دارد و غیر از رئیس فدراسیون تکواندو ارتباط چندان دوستانه‌ای میان ساعی با سایر ارکان فدراسیون در سال منتهی به المپیک وجود ندارد.
همه این اختلافاتی در شرایطی ایجاده شده که همواره نسبت به همکاری مسئولان و مربیان ملی با باشگاه‌ها در تمامی رشته‌ها انتقاداتی وجود داشته و هشدارهایی هم از سوی کارشناسان داده شده بود. هشدارهایی که اتفاقات و مصاحبه‌های اخیر به خوبی درستی آنها را اثبات کرد و هیچ تضمینی وجود ندارد این حواشی با توجه به همکاری بخشی از مربیان بانوان با تیم باشگاهی در جام کوثر نیز ادامه داشته باشد. همکاری‌ای که اتفاقات لیگ تکواندو به خوبی اثبات کرد که ضررهای آن خیلی بیشتر از جنبه‌های مثبت است و حتی پای علی محمد بسحاق  مربی تیم ملی تکواندو را نیز با انتشار یک پست عجیب در فضای مجازی به این جریان باز کرد. بسحاق در حمایت از هادی ساعی در اتفاقات اخیر پستی منتشر و «فشارهای جریانی با عنوان ملیجکان کوچک و بی‌نام و نشان به مسئولان فدراسیون تکواندو در جهت محرومیت ساعی را به رفتار کاسه لیسان رژِیم گذشته در ممنوعیت ورود جهان پهلوان تختی به سالن‌های کشتی» تشبیه کرد.
مشخص نیست  اعتراض مربی تیم ملی تکواندو تنها در جهت حمایت از ساعی بوده یا به ناراحتی از مخالفت سازمان تیم‌های ملی و فدراسیون تکواندو با سرمربیگری او در تیم فتح صدر البرز نیز ارتباط دارد. مخالفتی که با توجه به قرارداد بلند مدت این مربی با تیم ملی منجر به آن شد که از میان مربیان ملی تنها او فعالیتی در زمینه باشگاهی نداشته باشد و در نهایت تنها به مدیریت فنی تیم فتح صدر البرز اکتفا کند و شاید بسحاق احساس می‌کند در خصوص او سخت‌گیری بیش از حدی شده است.
از طرف دیگر فریبرز عسکری سرمربی تیم ملی تکواندو  برای دومین سال پیاپی به کیفیت پایین هوگوهای داخلی اشاره کرده و نتایج مسابقات را با توجه به هوگوهای مورد استفاده چندان واقعی ندانسته است. اظهارنظری که با توجه به اهمیت مسابقات لیگ برای دعوت بازیکن به مسابقات ورود به انتخابی تیم ملی عملا نشان می‌دهد خروجی لیگ سال جاری از لحاظ فنی  مورد تایید سرمربی تیم ملی نیست و عسکری باید بدون توجه به نتایج، بازیکنان را به تیم ملی دعوت کند که قطعاً واکنش‌های بازیکنان برنده و بازنده را به همراه خواهد
 شد.
با این حال نباید فراموش کرد که گلایه‌های سرمربی تیم ملی با توجه به تجربه و حضور او در معتبرترین میادین بین‌المللی کاملاً درست و فنی است و حتی تماشاگران مسابقات نیز با تماشای رقابت‌ها به خوبی متوجه می‌شدند که ثبت امتیازات در این هوگوها چندان به ضربات محکم ارتباطی ندارد و برخلاف هوگوهای برندهای معتبر عمل می‌کند. مسئله مهمی که با توجه به سابقه و گلایه‌های مسابقات سال گذشته و تاکید بر اهمیت مسابقات لیگ سال جاری در دعوت بازیکن به انتخابی تیم ملی، می‌توانست پیش از شروع رقابت‌ها در جلسه با سرمربی تیم ملی در خصوص آن صحبت شود و حتی در صورت نیاز تا زمان فراهم شدن این امکانات مسابقات به تعویق بیفتد.
قطعاً اشاره به شرایطی مانند تحریم و محدودیت‌ها برای فدراسیون تکواندو که همواره تلاش کرده بهترین امکانات را برای تیم ملی و رشد تکواندو فراهم کند، قابل پذیرش نیست و این مشکل می‌توانست از ماه‌ها قبل و از راه‌های دیگر حل شود. همه کارشناسان تکواندو بارها به این نکته که این هوگوها با هوگوهای بین‌المللی تفاوت زیادی دارد اشاره کرده‌اند و قطعاً این موضوع باعث خواهد شد در دراز مدت این هوگوها روی عملکرد بازیکنان ملی نیز تاثیرگذار باشد و کار کادرفنی را برای  تغییر ذهنیت بازیکنی که در لیگ با این هوگوها مبارزه کردند را سخت کند.
با کنار هم قرار دادن این مشکلات و موارد مشخص است میان مسئولان فدراسیون تکواندو و کادرفنی و مسئولان تیم‌های ملی ناهماهنگی وجود دارد و در صورت صحبت در خصوص مسائل مختلف، بسیاری از اتفاقات اخیر در لیگ به وجود نمی‌آمد و خروجی لیگ نیز با همه تلاش‌ها و زحمات مسئولان سازمان لیگ این چنین برباد نمی‌رفت و خستگی بر تن آنها باقی نمی‌ماند.
شاید اگر فدراسیون تکواندو رودربایستی را برای همکاری مجموعه فنی تیم‌های ملی با تیم‌های باشگاهی کنار می‌گذاشت و با همکاری ساعی به عنوان مدیرفنی و دیگر مربیان ملی صراحتاً مخالفت می‌کرد، شاهد اتفاقات اخیر نبودیم و برخی مربیان احساس نمی‌کردند در خصوص آنها سخت‌گیری و شرایط برای سایر مربیان با تنظیم قوانین قابل تفسیر فراهم شده است. حتی اگر پشت تصمیم مسئولان فدراسیون تکواندو دلایلی وجود داشت نیز می‌توانستند با دعوت همه مربیان ملی رده‌های سنی به صورت حضوری با آنها صحبت کنند.
اگر قرار بود در برگزاری لیگ منافع ملی مورد توجه قرار بگیرد، باید جلسه‌ای میان کادرفنی، نایب رئیس بانوان و سرمربی و مدیر فنی تیم آقایان با سرمربیان باشگاهی برگزار می‌شد تا باشگاه‌ها توجیه شوند، نه اینکه در تماس تلفنی با مهروز ساعی در خصوص یک بازیکن خاص صحبت شود. اگر رفتار حرفه‌ای نعمت خلیفه در برخورد با موضوع آرمین هادی‌پور نبود و این مربی باتجربه تکواندو مانند برخی مربیان فقط به نتیجه‌گیری توجه می‌کرد و تسلیم اصرار هادی‌پور می‌شد و از او استفاده می‌کرد، شاهد تبعات جبران ناپذیری برای تکواندو ایران و از دست رفتن یکی از سهمیه‌ها  المپیک بودیم.
 باید قبول کرد که با وجود تلاش غیر قابل کتمان مجموعه سازمان لیگ و فدراسیون تکواندو در شرایط سخت کرونا، بیشترین تمرکز فقط روی برگزاری مسابقات به هر شکلی بوده و در شفافیت قوانین منع حضور مربیان و مسئولان ملی، توجه به استاندارهای برگزاری مسابقات از لحاظ هوگوهای استاندارد، هماهنگی میان مربیان ملی و باشگاهی دقت نظری صورت نگرفته است. لیگی که تنها خروجی آن تنها بازگشت تکواندوکاران به شیاپ‌چانگ و بحث درآمدزایی آنها بود و حاشیه‌ها و اختلافات بسیار فراتر از دستاورد فنی به چشم آمد.