كارخانه‌هاي سيمان هم به نيروگاه‌هاي مازوت‌سوزافزوده شدند

تا همين چندي پيش كه تهران و برخي كلانشهرها با مشكل آلودگي هوا در طول سال و تشديد آن با وارونگي هوا در فصول سرد مواجه بودند، مقصر اصلي در اين مورد، خودروها و موتورسيكلت‌ها و ناوگان فرسوده حمل‌ونقل عمومي شناخته شده و بر اين مبنا طرح ترافيك به‌عنوان يك عامل بازدارنده، به اجرا گذاشته شد.البته دراين ميان به يكي از آلاينده‌هايي كه به آن زياد اشاره مي‌شد، كارخانه‌هاي توليد سيمان بود كه در نهايت تصميم گرفته شد اين كارخانه‌ها حتي‌الامكان از شهرها خارج و دور شوند. اما گويا ماجراي آلايندگي اين كارخانه‌ها با خارج شدن از شهرها و دورشدن‌شان، تمام نشده است؛ زيرا به گفته دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان:«تنها ۲۰درصد از کارخانه‌های سیمان از سوخت گاز استفاده می‌کنند و مشکل گازرسانی برای کارخانه‌های سیمان هنوز حل نشده. به‌طورکلی از بین
۷۶ کارخانه فعال سیمان‌سازی کشور ۱۵ کارخانه با گاز کار می‌کنند و مابقی مازوت می‌سوزانند.»
نكته جالب توجه اين است كه همين تعداد كارخانه سيمان‌سازي، از ابتداي شروع به كار، مازوت سوزانده‌اند و در طول اين مدت تنها 15 كارخانه توانسته‌اند به شبكه گازرساني متصل شوند. بنابراين علاوه بر ديگر آثار زيان‌باري كه اين كارخانه‌ها در افزايش آلودگي هوا دارند-پخش ريزگردها و گردوغبار- با سوزاندن مازوت، آلودگي كلانشهرها را چندين برابر مي‌كنند.
در حالي‌كه مي‌توان با يك چرخش عملكردي نه چندان گران، چنين مشكلي را با استفاده از انرژي‌هاي تجديدپذير حل كرد. به ويژه آن‌كه برخلاف انتظار، گويا كشور ما از نظر دسترسي به منابع گازي محدوديت دارد و احتمالا با روند افزايشي استفاده از گاز، به گفته برخي مسئولان، ناچار خواهيم شد در آينده‌اي نه چندان دور از كشورهاي ديگر گاز بخريم.