خانواده ها را در امر آموزش تنها نگذاریم

سال تحصیلی برای دانش آموزان آغاز شده و بحث آموزش مجازی همچنان به عنوان چالشی برای خانواده ها محسوب می شود.
خانواده هایی که دارای چند دانش آموز هستند دچار تداخل آموزشی هستند و با مشکلاتی همچون نبود دستگاه تلفن هوشمند مواجهند. در خوشبینانه ترین حالت گوشی مادر خانواده هوشمند است و می تواند به اینترنت وصل شود اما اگر دو فرزند در شیفت صبح داشته باشد چه باید بکند.
یا دانش آموزانی که از داشتن امکانات آموزش مجازی بی بهره
مانده اند چه باید بکنند. اگرچه آموزش هایی از طریق تلویزیون پخش
می شود اما رفع اشکالی درکار نخواهد بود و مشکلات آموزشی برای دانش آموز باقی است و بعضا والدین نیز نمی توانند به آنها کمک کنند.
البته این وظیفه آموزش و پرورش نیست که برای دانش آموزان تبلت یا گوشی بخرد اما حداقل انتظار می رود به صورت محدود و با رعایت
پروتکل ها به صورت نیمه حضوری آموزش دانش آموزان را دنبال کنند و آنها را به حال خود رها نکنند.
اما نکته آخر اینکه بدون تعارف خانواده ها و والدین امروز در برابر فرزندان دچار خجالت زدگی شده اند و بحث آموزش برای آنها
حداقل هایی است که بعضا خانواده ها قادر به تامین آن نیستند. از دولت و دیگر نهادها انتظار می رود بودجه هایی که ضرورت و اولویت ندارد را به امر کمک آموزش خانواده ها وارد کنند تا باری از دوش مردم برداشته شود و شور آموزش در دانش آموزان حفظ و تقویت نمایند.