دوگانه "دشمنی و نفوذ" در حملات سایبری

پس از گذشت چند روز از حملات سایبری به پمپ بنزین ها و تابلوهای شهری، دستگاه ها و مسئولان مربوطه همچنان روایت های متفاوتی از دست داشتن جریان نفوذی ها در سیستم های داخلی و یا اقدامات مستقیم سرویس های اطلاعاتی و سایبری رژیم صهیونیستی و آمریکا، بیان داشته اند.
مسلماً در این باره تحقیقات فنی صورت خواهد گرفت و سرمنشاء آن مشخص خواهد شد. اما مسئله اصلی ماهیت آسیب پذیری دستگاه های ما در برابر حملات این چنینی است. اگر فرض را بر این بگیریم که این اقدام از سوی سرویس های اطلاعاتی اسرائیل و آمریکا صورت گرفته باشد، باید ترتیبی اتخاذ کرد و با اقداماتی ویژه با بهره گیری از توان دانشمندان  در حوزه سایبری امنیت داخلی خود را افزایش دهیم.
 ما می دانیم که دشمن از هر طریقی به دنبال اختلال در امورات کشور و افزایش نارضایتی عمومی است. لذا باید در تمامی اموراتی که از اینترنت و فضای مجازی بهره گیری می شود تدابیر امنیتی فنی را اتخاذ کنیم. مسلماً هزینه ای که برای امنیت شبکه در ساختار اجرایی صرف کنیم به مراتب کمتر از هزینه های بازآوری و استاندارد سازی ها پس از حملات سایبری خواهد بود.
از سوی دیگر اگر فرضیه حضور نفوذی ها در ساختار اداری و مدیریت فنی و مجاری اطلاعاتی را بپذیریم باید آن را زنگ خطری برای سیستم گزینشی خود و روال تایید صلاحیت افراد در پست ها و مناصب حساس بدانیم. چرا که خطر این دست افراد که خودفروخته و وابسته به
 سیستم های جاسوسی و اطلاعاتی دشمنان هستند به مراتب بیشتر از حملات سایبری خارجی و حتی درگیری مستقیم می باشد!
چرا که حضور چنین نفوذی هایی در بطن ساختار اجرایی و حکومتی کشور می تواند آسیب هایی به مراتب سنگین تر از بمب و موشک برای کشور درپی داشته باشد و عملکرد آنها می تواند تمامی برنامه های فنی،امنیتی و کارکردی کشور را با هزینه های کلان بی اثر و خنثی نماید.
لذا بار دیگر باید کمی به قبل بازگردیم تامل و تعمقی در روند به کارگیری نیروها در دستگاه های مختلف داشته باشیم. وقتی ملاک ها و معیارها برای پذیرش و استخدام، موئلفه هایی به غیر از دانش فنی و تجارب علمی و کاری باشد، مسلماً دشمن می تواند با رعایت آنها خود را به شکل و شمایلی درآورد که از فیلترهای مد نظر گزینش کنندگان همخوانی داشته باشد و نفوذ خود را اجرایی کنند.
نکته دیگر در این باب تداوم نظارت های کیفی و اطلاعاتی بر عملکرد افراد در جریان خدمت می باشد. متاسفانه یکی دیگر از عیوب سیستم گزینش در کشورمان مدل "قیفی" می باشد. به گونه ای که افراد ابتدا اگر بتوانند از مجاری تنگ و فیلترها گذر کنند، از سوی دیگر رها خواهند شد و دیگر خبر چندانی از رصد و نظارت مستمر نیست.
امروز کشور در جایگاهی قرار گرفته است که دشمنان از هر طریقی به دنبال ضربه زدن و هزینه آفرینی هستند. لذا علاوه بر تقویت بنیه فنی خود در حوزه های سایبری، باید نوع نظارت خود بر دستگاه ها و افراد در
 پست ها و مناصب حساس را با جدیت دنبال کنیم تا حلقه امنی را برای دفاع از منافع کشور فراهم سازیم.