ایمنی پایین وخطر شدید مرگ پس از وقوع تصادفات

ایران همچنان به عنوان چند کشور پر حادثه در زمینه تصادفات رانندگی و مرگ های ناشی از آن است. البته طی چند سال گذشته با افزایش کنترل های راهنمایی و رانندگی و افزایش سطح آموزش ها تاحد قابل ملاحظه ای از میزان تخلفات و برخی حوادث پر تکرار کاسته شده است. اما آنچه همچنان به عنوان یک فاجعه بر قوت خود باقی است تعداد کشته های تصادفات رانندگی است.

ایمنی پایین وخطر شدید مرگ پس از وقوع تصادفات

 

ایران همچنان به عنوان چند کشور پر حادثه در زمینه تصادفات رانندگی و مرگ های ناشی از آن است. البته طی چند سال گذشته با افزایش کنترل های راهنمایی و رانندگی و افزایش سطح آموزش ها تاحد قابل ملاحظه ای از میزان تخلفات و برخی حوادث پر تکرار کاسته شده است. اما آنچه همچنان به عنوان یک فاجعه بر قوت خود باقی است تعداد کشته های تصادفات رانندگی است.
تنها طی هفته ای که گذشت بیش از ده نفر در اثر سه تصادفی که خبرش منتشر شد جان خود را از دست دادند.اینکه چه تعداد دیگر طی این ایام در سراسرکشور جان خود را براثر تصادف از دست داده اند قطعاً بیشتر از این آمار است.
اما نکته اصلی در خبرساز شدن این سه تصادف در هفته گذشته
 آتش سوزی خودروها و کشته شدن سرنشینان و یا راننده براثر شدت تصادف و آتش سوزی بوده است. این مسئله را دیگر نه می توان با مکانیزه کردن نظارت های جاده ای و نه با آموزش رفع و رجوع کرد.
چرا که وقتی ایمنی کیفی خودروها برای بعد از زمان تصادف پایین باشد و تدبیری برای جلوگیری از آتش سوزی در هنگام تصادف در نظرگرفته نشده باشد،قطعاً میزان مرگ و میرها افزایش خواهد یافت.
چرا که قطعاً با بستن کمربند ایمنی و یا فعال بودن کیسه هوای داخلی، شدت تصادف هرچقدر هم که بالا باشد موجب آسیب جسمی خواهد شد و مرگ راننده و یا سرنشینان را رقم نمی زند. اما وقتی سیستم کیفی ایمنی خودروها به خصوص در بخش سوخت رسانی و باک بنزین از پایین ترین استانداردها هم برخوردار نباشد مسلماً با کوچکترین تصادفی موجب نشت بنزین و انفجار خواهد شد.
درچرایی تولید خودروهای بی کیفیت طی نیم قرن پیش درکشورمان بارها بحث شده است،به هرحال وقتی رقیبی درکار نباشد شما قدرت بلامنازع خواهید شد و به انتقادات اهمیتی نخواهید داد.اما اینکه همین خودروی بی کیفیت را در ایمن سازی و یا افزایش استقامت هم ارتقای
نمی دهیم،معنایی جز بی توجهی و بی اهمیتی به جان مردم ندارد. متاسفانه خودروسازان داخلی در تولید همین خودروهای بی کیفیت نیز به بهانه کسب سود بیشتر مدام درحال کاهش کیفیت و استقامت آنها هستند.
کافی است به بدنه برخی خودروهای صفرکیلومتر فعلی با خودروی مشابه آن با تاریخ تولید ده یا بیست سال پیش توجه ومقایسه ای داشته باشید.
می بینید که ضخامت بدنه و ورق های به کار گرفته شده در جلو و عقب ماشین تا چه حد نازک شده اند که حتی با فشار دست فرم خود را از دست می دهند چه برسد به اینکه با سرعت به خودرویی دیگر برخورد کنند. حتی ضخامت مخزن باک بنزین را که به عنوان خطرناک ترین بخش ایمنی خودرو می باشد به نازک ترین حد ممکن رسانده اند. آن وقت ما توقع داریم آتش سوزی در تصادفات رخ ندهد؟!
هیچ چاره ای جز ارتقای کیفیت و ایمنی خودروها برای کاهش تصادفات وجود ندارد و از آنجا که گوش شنوایی در این زمینه از سوی متولیان امر وجود ندارد، تنها باید امیدوار بود که حادثه ای رخ ندهد و مردم خودشان به فکر سلامت و جانشان در رانندگی باشند. چرا که خودروهای موجود ایمنی استانداردی برای حفاظت از جان آنها ندارند.