فعالان محیط زیست، مردم را وارد کار کنند

زمین محل زندگی ماست و هرچقدر ما نسبت به محل زندگی خود بی تفاوت باشیم و به دست خود نابودش کنیم، دیر یا زود از کردار خود پشیمان خواهیم شد. اما نکته مهم ماجرا عدم بازگشت پذیری و یا زمان بر بودن چرخه احیای طبیعت می باشد.

فعالان محیط زیست، مردم را وارد کار کنند


زمین محل زندگی ماست و هرچقدر ما نسبت به محل زندگی خود بی تفاوت باشیم و به دست خود نابودش کنیم، دیر یا زود از کردار خود پشیمان خواهیم شد. اما نکته مهم ماجرا عدم بازگشت پذیری و یا زمان بر بودن چرخه احیای طبیعت می باشد.
جنگل ها به عنوان ریه های تنفسی زمین گسترده شده اند و هر درخت به نمادی از زندگی شناخته می شود. اما امروز این جنگل ها به طمع منافع مادی غارت شده اند و درختانش یکی پس از دیگری طعمه اره ها و ماشین های راه سازی می شوند. خیلی دردناک است درختی را با بیش از 50 سال سن و چه بسا بیشتر قطع کنند، و برای درست کردن زغال به آتش بکشند.
از غم و رنج درختان گفتن و از دست اندازی های ما به دامان جنگل ها هرچه بگوییم کم است. اما بعضاً خبرهای خوبی در حمایت از طبیعت به گوش می رسد و باید آرزو کرد تا به عنوان رویه و فرهنگی متداول
در جوامع مختلف رایج شود.
اخیرا در فضای مجازی چندین نفر از فعالان
محیط زیست با استفاده از حضور شخصیت ها و
 چهره های فرهنگی و هنری کشور درحال کاشت درختان بلوط در دامنه های زاگرس هستند و به طور نمادین نام هر درخت را به نام یک شخصیت پلاک می کنند. این مسئله از سوی کاربران فضای مجازی با استقبال خوبی مواجه شده که می توان از آن برای بهبود وضعیت جنگل های از دست رفته زاگرس و دیگر جنگل های کشور استفاده کرد.
هرچند که همواره تخریب ها و نیمه خالی لیوان مورد توجه قرار می گیرند، اما این اقدامات را باید بیش از دیگر موضوعات دید و آنها را تکرار کرد. ایران  طی دو دهه اخیر به  شکل باور نکردنی جنگل های خود را از دست داده است. جاده سازی، آتش سوزی، تصرف، تغییر کاربری و قطع درختان برای کسب منافع مالی، موجب از دست رفتن سرمایه هایی گشته است که جبران آن به شکل اول غیرممکن می باشد.
اما فعالان و حامیان محیط زیست باید اقدامات خود درحمایت از درختان را بیش از گذشته به مردم نشان دهند و آموزش های لازم را به صورت فرهنگ در آورند تا نسل جدید به آن مقید باشد. همه ما شاید در کنار محل زندگی خود جنگل نداشته باشیم، اما می توانیم در قالب کمپین های حمایتی و یا اردوهای مختلف دوستانه یا محیط زیستی به دامان جنگل های آسیب دیده برویم و با کاشت یک نهال سهم خود را برای حفظ سلامت محیط زیست ادا کنیم. فعالان محیط زیست باید با نمایان ساختن اهداف عالیه خود در حفظ طبیعت مردم را پای کار بیاورند و صرفاً منتظر مصوبه و دستور کتبی و ... از سوی مسئولان نمانند.