کمی به سفره های مردم یاری دهید

ماه مبارک رمضان فرصتی است که مردم را در یک شرایط نسبتاً مشترک حداقل از باب خورد و خوراک برای ساعاتی قرار دهد. آنها که روزه می گیرند همگی از صبح تا زمان افطار چیزی نمی خورند و نمی نوشند. اما در زمان افطار دیگر این همسانی دیده نمی شود و سفره های اقشار زیادی از مردم کم رنگ و لعاب است و برخی سفره ها رنگین تر از روزهای عادی است.
مشکلی با گسترده بودن و متنوع بودن و رنگین بودن سفره های مردم وجود ندارد،بلکه روی سخن با معاش مردمی است که طی این روزها برای افطار چیزی جز نان پنیر ندارند و حتی دیگر قادر به خرید یک کیسه برنج و یک کیلو گوشت و مرغ هم نیستند.
از سوی دیگر لازمه روزه داری در این ایام داشتن تغذیه ای مناسب و مغزی است که متاسفانه بسیاری از مردم از داشتن آن محروم شده اند. از سوی دیگر مدام درمورد کنترل قیمت ها از سوی مسئولان مربوطه صحبت می شود اما آنچه مدام در حال تغییر است نرخ قیمت هاست که روبه گرانی دارند.جالب تر اینجاست که روند نظارت ها به گونه ای است که نمی دانیم باید از کدام مرجع و مسئول انتظار پاسخگویی داشته باشیم. کشاورزان شمالی می گویند هیچ برنجی برای فروش ندارند و پس از برداشت با قیمت بسیار پایین آن را فروخته اند اما مشخص نیست این برنج ها کجا و در دست کیست؟!
دامداران می گویند با ازدیاد گوشت و دام مواجهند و از سوی دیگر آمارها نشان از کاهش 50 درصدی مصرف گوشت از سوی جامعه دارد،پس این قیمت های نجومی برای چیست؟!
گرانی کالاها همچون کلاف سردرگمی است که سرنخ آن مشخص نیست کجا و دردست کیست، اما حداقل برای این ایام ماه رمضان کمی به فکر سفره های مردم باشید و اگر لازم است تمهیدات مالی در نظر گرفته شود تا سفره افطار مردم خالی نباشد