نقطه قوت صنعت خودروسازی کجاست؟!

اخیراً یکی از نمایندگان مجلس در مخالفت با واردات خودرو و حمایت از تولیدات داخلی موضوعاتی را مطرح کرده است که نمی توان توجیهی منطقی برای آنها یافت. البته بخشی از موارد ذکر شده پیرامون واردات را درست تشخیص داده اند اما از فرضی درست به  نتیجه ای غلط می رسد.
در رابطه با واردات خودرو بیان شده؟« که 14 خانواده واردات خودرو را برعهده دارند و صلاح و مصلحت مردم برایشان اهمیت ندارد،ضمن اینکه واردات خودروهای 5هزار دلاری صرفاً موجب واردات محصولات بی کیفیت هندی و چینی خواهد شد». این اظهارات کاملاً درست است و دولت ومجلس و قوه قضا باید نسبت به قانون گذاری و اجرا و نظارت در این باره جدیدت بیشتری داشته باشند که هدف اصلی یعنی ارتقای ناوگان حمل و نقل کشور و افزایش امنیت وسایل نقلیه زیرپای مردم افزایش یابد و احتمالاً این هدف در مجاری فساد و رانت خواری به گونه ای نباشد که صرفاً ماشین هایی برای اقشار ثروتمند وارد شود و توجهی به واردات هدفمند صورت نگیرد.
اما در ادامه این بحث گفته شده است که «خودروسازان داخلی
 لج خودروسازان خارجی و وارداتچی ها را درآورند. ضمن اینکه بازنشدن
 100 کیسه هوای خودرو در میان 900 هزار دستگاه تولیدی چیز زیادی نیست!
و مقصران اصلی آنهایی هستند که این تخریب ها را بیان می کنند و نباید درجاده مه آلود و غبار آلود اجازه تردد بدهند!»
درپاسخ به این اظهارات باید تاکید داشت که ما درمورد عدد و رقم حرف نمی زنیم و بازنشدن حتی یک کیسه هوا در هنگام تصادف به منزله مرگ یک انسان، بی سرپرست شدن یک خانواده و داغدار شدن چند فامیل است.
پس حتی یک نمونه هم در عصری که نظارت چندگانه استاندارد وجود دارد بازهم زیادی است. همچنین اگر ملاک برای توجیه کیفیت خودروهای داخلی مه آلود و غبارآلود بودن جاده ها می باشد پس بهتر است هواشناسی را مسئول کنترل جاده کنیم و مردم صرفاً در فصل های گرم و بی بارش در جاده ها تردد کنند و تقریباً نیمه دوم سال را در جاده ها تردد نکنند.
درادامه این اظهارات بیان شده است «که ایران تنها کشوری است که قیمت خودروها پس از تولید 80 تا 90 درصد افزایش می یابد. همچنین گفته شده که خودروسازان برای تولید مجبور به گرفتن وام از بانک ها هستند و تولیداتشان با این وضع گرانی ها توجیه اقتصادی برای آنها ندارد.»
حال حرف برسر این است که آیا واسطه ها و دلال هایی که قادرند یک پارکینگ چند هزارتایی از خودروهای داخلی را خریداری کنند و با قیمتی بالاتر میان نمایندگی ها توزیع کنند چه کسانی هستند؟! آیا اینها مردم عادی هستند یا کسانی هستند از رانت قدرت و سیاست بهره
می برند. اگر چنین است آیا مردم می توانند با آنها برخورد کنند یا این وظیفه
دستگاه های مختلف در قوای سه گانه است.
همچنین گفته شده که تولیدات خودروسازان توجیه اقتصادی ندارد، اگر چنین است پس چرا تولید می کنند. مگر می شود تولیدی صنعتی با این سطح و گستردگی توجیه اقتصادی نداشته باشد و مدام برنامه برای افزایش تولید داشته باشد؟! اگر چنین است آن را تعطیل کنید و با مشارکت سرمایه های خارجی و شرکت های خودروساز روز دنیا به تولید مشترک بپردازند تا توجیه اقتصادی هم شاملشان شود!.
آنچه ازاین اظهارات برداشت می شود این است که وضعیت صنعت خودروسازی ما نمی تواند نقطه قوتی برای اقتصاد و صنعت کشور قلمداد شود. لذا هرچه از این رویه دفاع کنیم و اصرار به ادامه راهش داشته باشیم عملاً خود را از جهش صنعتی و توسعه تولیدات اقتصادی عقب نگه
 می داریم و خود را محروم می کنیم.