چیزی برای حذف و کاهش هزینه ها نمانده است!

همین چند روز پیش بود که مرکز آمار در مورد نرخ تورم اعداد و ارقامی را اعلام کرد که بسیار نگران کننده بود.
افزایش 90 درصدی نرخ اقلام خوراکی طی یک سال گذشته بیانگر سختی های معیشتی برای جامعه بود، چرا که درآمد خانوارها با هزینه ها هیچ تناسبی ندارد.
اما بحث اصلی و نگران کننده اینجاست که این روند هیچ ثبات و ایستایی ندارد. طی همین چند روز گذشته که نرخ تورم از سوی مرکز آمار اعلام شده به طور روزانه قیمت لبنیات همچنان درحال افزایش است. شیر و پنیر و ماست طی یک سال گذشته بیش 100 درصد افزایش قیمت داشته اند و این روند همچنان ادامه دارد.
مردم گوشت و مرغ را از سفره خود حذف کرده اند و به جای خرید روغن جامد 5 کیلویی پانصدهزارتومانی به خرید روغن های 800 گرمی روی
آورده اند. شیر و پنیر و ماست هم با قیمت های صعودی خود درحال کم شدن و حذف شدن در سفره مصرفی خانوار هستند. آیا چیز دیگری برای مردم باقی می ماند که بخواهند آن را حذف کنند و هزینه زندگی مدیریت نمایند.
نمی توان بیش از این مردم را به تحمل این وضعیت توصیه کرد، چرا که جایی برای تحمل باقی نمانده و مسئولان خود می توانند به عینه ببینند که با حقوق مصوبی که برای دستمزد در نظر گرفته اند حتی نصف ماه را هم
نمی شود هزینه را تأمین کرد.
مشکل و نگرانی اصلی اینجاست که مسئولان مدام از تمهیدات برای کنترل قیمت ها و کاهش فشار از مردم خبر می دهند اما تولیدکنندگان و فروشگاه ها اهمیتی برای این موضوعات قائل نیستند و نرخ اقلام مصرفی به صورت روزانه تغییر می یابد. اگر اشکال در برنامه هاست باید اصلاح شود و اگر تخلف در سیستم تولید و توزیع است باید با آن برخورد کرد. خانواده های ایرانی درحال فروپاشی اقتصادی هستند.