توسعه فن‌آوري و رابطه مستقيم آن با تحصيل در هنرستان!

شايد يكي از مهم‌ترين كاستي‌هاي نظام آموزش‌وپروش و نيز دانشگاه ما، درس و متن و تئوري محور بودن است؛ شيوه‌اي كه در آن دانش‌آموزان و دانشجويان بايد يك سري دروس را حفظ كنند و بر اساس حفظيات خود امتحان داده و در صورت قبولي وارد مرحله بالاتر شوند. حفظياتي كه طبعا در آينده شغلي آنان تاثير چنداني نخواهد داشت. از جمله موفقيت‌هاي كشور آلمان پس از جنگ جهاني دوم، توجه و تكيه بر هنرستان‌هاي فني و حرفه‌اي بود و تربيت نيروي فنيِ دانش‌محور؛ شيوه‌اي كه هنوز هم در آن كشور ادامه دارد و البته كه با توجه به جايگاه صنعتي آلمان در جهان، مي‌توان به نتيجه چنين تصميم‌گيري ايمان آورد. نيروي فني كه دانش روزآمد در زمينه حرفه خود دارد، مي‌تواند در سيستم توليد و صنعت نقش موثري بر عهده داشته باشد. رشد صنعتي يك كشور و رسيدن به وضعيت ايده‌آل در اين زمينه طبعا رابطه مستقيمي دارد با تربيت نيروهايي كه در صنعت و توليد حرفي براي گفتن دارند.
حالا پس از گذر سال‌هاي زياد، و مشكلاتي كه امروز كشور ما در مورد توليد و صنعت دارد، و نيز افزايش هرساله فارغ‌التحصيلان دانشگاهي كه نمي‌توانند شغلي درخور رشته تحصيلي خود بيابند، نشان مي‌دهد كه نياز ما به  دانش‌آموزان هنرستاني بسيار زياد است و بايد از تحصيل در هنرستان، آن‌چنان كه در جامعه ما باب است، قبح‌زدايي شود و اين‌گونه نباشد كه برخي معتقدند دانش‌آموزاني كه نمرات مناسبي در ساير دروس ندارند، به ناچار وارد هنرستان مي‌شوند. از قضا اين دانش‌آموزان به دليل حرفه‌آموزي در يافتن شغل و يا حتي در كارآفريني موفق‌تر عمل كرده‌اند. شايد
 بر همين اساس است كه وزیر آموزش‌وپرورش هم گفته است:«ماموریت داریم ۵۰ درصد دانش‌آموزان متوسطه را به سمت هنرستان‌ها هدایت کنیم که اکنون این آمار ۳۵ درصد است، گفت: با هدف قانون برنامه توسعه فاصله ۱۵ درصدی داریم.»