تکلیفی برای قوانین فضای مجازی مشخص نیست

فضای مجازی درکشورمان جدای از مباحث مربوط مسائل فنی وکیفی در حوزه مقررات و نظارت های کلی دچار ضعف های فراوان است. متأسفانه ما تنها این نظارت ها را در حوزه فرهنگی با
سلیقه گرایی خاص دنبال می کنیم و در دیگر موارد مربوط به کم و کیف عملکردها در حوزه خدمات رسانی به کاربران توجه چندانی نمی شود.
به عنوان مثال بحث فروش دارو از طریق اپلیکیشن ها و برخی سایت ها از سوی وزارت بهداشت و سازمان و غذا و دارو ممنوع شده است و حتی کار به دادگاه و جریمه این فروشندگان مجازی کشیده شد. اما باز می بینیم که فروش دارو در فضای مجازی به صورت رسمی درحال انجام است و حتی کار فراتر از این رفته است به گونه ای که برخی داروهایی که در داروخانه ها یافت نمی شود در این فضا با قیمت های سلیقه ای به فروش می رسد.
این موضوع از دو جهت قابل بررسی است. ابتدا اینکه چطور می شود یک دارو در داروخانه های سطح شهر کمیاب یا نایاب باشد، اما به راحتی در این اپلیکیشن ها بدون نیاز به نسخه و با قیمت آزاد قابل فروش باشد؟! قطعاً وقتی دارویی تولید و یا وارد می شود از سوی یک نهاد یا یک شرکت یا یک محلی رسمی برای توزیع أماده می گردد. در امر توزیع چه اتفاقی رخ می دهد که دارو در داروخانه نیست اما در سایت و اپلیکیشن هست.
نکته دوم اینکه اگر چنین اقدامی تخلف است و به گفته مسئولان بهداشتی بارها به لحاظ قضایی نیز کار به محکومیت و جریمه و شکایت مجدد کشیده است، چرا اقدامی موثر و متناسب صورت نمی گیرد که جلوی این کار گرفته شود. متأسفانه به نظر می رسد قوانین ما در فضای مجازی از بازدارندگی لازم برخوردار نیست و تمام تمرکز نظارتی بر بخش هایی است که دسترسی کاربران را با محدودیت مواجه ساخته است.