بررسی ضرورت استفاده بیمه در زندگی افراد

ابراهیم علی آبادی
ebrahim_aliabadi@yahoo.com
 امروز در بسیاری از کشورهای پیشرفته تمامی امورات زندگی و فعالیت های اقتصادی و اجتماعی افراد مستقیم و غیرمستقیم تحت پوشش بیمه قرار می گیرد و از بدو تولد تا پایان حیات، بیمه به عنوان همراهی پشتیبان با آنها خواهد بود.
یکی از اساسی ترین و مهمترین بیمه های رایج در سراسر دنیا "بیمه عمر" است. بیمه ای که هنوز در میان مردم کشورما ناشناخته است و افراد با شنیده های ناقص چیزی از تلفیق شرایط بیمه تکمیلی و بیمه زندگی و بیمه عمر را درهم کرده، و آن را برای خود و دیگران تفسیر می کنند. درحالی که بیمه عمر شرایط و مزایایی متفاوت از دیگر سیکل های بیمه دارد.
 متأسفانه درآمد پائین مردم و احاطه شدن آنها در میان هزینه های سنگین معیشت، مسئله بیمه و حمایت های بلند مدت در این بخش را نادیده می گیرند و اهمیتی به آن نمی دهند . ضمن اینکه مردم به فکر گذراندن زندگی حال خود هستند و سرمایه گذاری های کوتاه با بازده بالا را ترجیح می دهند، در حالی  که خرید بیمه عمر نیازمند سرمایه گذاری بلند مدت است.
در وهله دوم باید به "عدم آگاهی" در زمینه بی توجهی به بیمه عمر اشاره داشت. چرا که عدم آگاهی، حتی مولفه مشکلات اقتصادی را نیز دربر می گیرد. متأسفانه عدم اطلاع کافی از روند کیفی و حیاتی بودن
بیمه عمر برای هر انسانی موجب شده تا این نوع بیمه جایی در اولویت زندگی اجتماعی و اقتصادی جامعه نداشته باشد. درصورتی که اگر افراد نسبت به پوشش ها و خدمات بیمه عمر اطلاع داشتند و می دانستند که پس از پرداخت حتی یک قسط تحت پوشش کامل این بیمه هستند و در صورت فوت تمام سرمایه فوت معین شده در قرارداد به وراثشان پرداخت می شود، و یا اگر از تسهیلاتی که به ازای افزایش سرمایه آنها ارائه می شود، اطلاع داشتند، یا اگر می دانستند که بیمه عمر به عنوان مکملی برای بیمه تامین اجتماعی می تواند سرمایه گذاری مناسبی باشد تا افراد در زمان بازنشستگی زندگی راحتی را تجربه کنند، یا اگر از دیگر مزایای این نوع بیمه در حوزه درمان بیماری های خاص و... اطلاع داشتند، شاید اقدام به خرید این بیمه نامه می کردند.
از دیگر دلایل مغفول ماندن بیمه عمر و عدم گرایش به آن، باید به "رویکردهای فرهنگی" جامعه ایرانی اشاره کرد. در این فضا باید به مسائل ریشه ای همچون آموزش های ابتدایی در خانواده و مدارس و زندگی اجتماعی توجه ویژه داشت. اینکه معمولاً در الگوهای تربیتی و آموزشی ما، نگاه بلندمدت و آینده نگرانه را به افراد آموزش نمی دهیم.
درمورد دیگر دلایل و مولفه های بی رغبتی مردم به بیمه عمر در ایران باید به موضوع "بی اعتمادی" در حوزه سرمایه گذاری اشاره داشته باشیم. متأسفانه از دیرباز در کشورمان به سبب ناکارآمدی سیستم اقتصادی کشور و رونق واسطه گرایی و اقتصاد دلال محور، موضوع سرمایه گذاری برای اکثریت مردم گزینه ای اولویت دار نیست.