تقابل بررسی صلاحیت ها و مشارکت عمومی

پس از بررسی اولیه و رد صلاحیت جمع کثیری از چهره های شناخته شده اعم از سیاسیون و دانشگاهیان و دیگر شخصیت های اجرایی توسط هیات های اجرایی موجی از انتقادات را به همراه داشت.
اعتراضات به این رسیدگی ها مورد بررسی مجدد قرار گرفت و اکثریت آنها تأیید صلاحیت شدند. حال پس از این مرحله مجدد قرار است تا صلاحیت این افراد تأیید شده در جایی دیگر مورد بررسی قرار گیرد .
حرف بر سر بررسی صلاحیت ها نیست بلکه حرف بر سر تشخیص و تعریف صلاحیت است که از نهادی به نهاد دیگر تغییر می کند.
این مسئله را باید مورد توجه منطقی قرار داد و به این درک رسید که تأیید و یا عدم تأیید صلاحیت افراد باید بر پایه حسن نیت و بدون سلیقه گرایی سیاسی قرار گیرد.
اینکه در طی چند هفته عدم صلاحیت افراد به تأیید صلاحیتشان منجر شود نوعی نگرش منفعلانه را نزد جامعه ایجاد می کند و نوعی کج سلیقگی مدیریتی تداعی می نماید. درحالی که بررسی صلاحیت ها باید به ایجاد انگیزه مشارکت عمومی در بین احاد جامعه گردد، لذا به نظر می رسد که هر هدف و روشی غیر از این منطقی نیست.