افزایش قیمت چاره کار تولید نیست

بسیاری از اصناف و مشاغل تولیدی نسبت به قیمت های دستوری و فشارهای هزینه ای از سوی سازمان های رسمی و دولتی معترضند و انصافاً نیز باید به آنها حق داد. بسیاری از این تولید کنندگان مدعیند که باید با ارز آزاد و قیمت های گزاف اقدام به خرید مواد اولیه کنند اما پس از تولید محصول مجبورند با قیمت های دستوری محصول خود را عرضه کنند.
البته ناگفته نماند درهمین شرایط هم اکثر تولیدکنندگان و ارائه کنندگان خدمات مدام در حال افزایش قیمت های غیرقانونی هستند، اما باز نسبت به عدم توازن میان هزینه تولید و قیمت فروش گلایمند هستند. اخیراً شاهد افزایش شدید قیمت گوشت و مرغ در بازار بودیم. به گونه ای که تقریباً قیمت ها دو برابر شدند. با این حال اتحادیه دامداران و مرغ داران گوشتی باز هم نسبت به این قیمت ها ناراضیند و درخواست افزایش مجدد قیمت را داده اند.
ازآنجا که اصل را بر صدق گفتار و حسن نیت آنها می گذاریم باید به این اصناف و اتحادیه ها تذکر داد که نباید گرانی هزینه های تولید خود را از مصرف کننده بیچاره بگیرند. یک کارمند و یا کارگر ساده چطور می تواند گوشت یک میلیون تومانی و مرغ صدهزارتومانی بخرد؟! با این حال بازهم فشار برای افزایش قیمت محصولات منطقی نیست و حتی انسانی هم نیست. بلکه این فشارها باید به وزارتخانه ها و ادارات مسئول وارد شود تا درمورد واردات نهاده های دامی و دان مرغ و طیور که از
یارانه های بسیاری بهره می برند تصمیمات کارشناسی گرفته شود.
تمامی مرغ داران و دامدان از وضعیت خوراک و نهاده های دامی گلایه دارند و مشخص نیست این حجم از ثبت سفارش با ارز دولتی پس از ورود به کشور به کجا می رود و چه می شود که تولیدکنندگان باید نیاز خود را در بازار آزاد بخرند. اینها همه نشان از مدیریت غلط و غیرکارشناسی در این بخش است که بار ناکارآمدی آن بر دوش مردم انداخته می شود و اقشار ضعیف جامعه مدام باید از بابت گرانی ها زیر فشار فقر بروند و سفره خود را کوچک کنند. از سوی دیگر تولیدکنندگان نیز راضی نیستند و یا بساط تولید را جمع می کنند یا محصول خود را گران می فروشند تا قادر به ادامه کار باشند. چنین رویه ای قطعاً به ضرر کشور و امنیت غذایی جامعه خواهد بود.