چالش آینده ما در فناوری است

ده ها سال است که بهانه مختلف کشورمان تحت تحریم های مختلف قرار گرفته است و در دو دهه گذشته دامنه این تحریم ها به قدری گسترده شده است که تمامی وجوه و امورات مربوط به توسعه و پیشرفت کشور را تحت تأثیر قرار داده است.
در ظاهر شاکله تحریم ها اقتصادی است اما وقتی پای عمل و اعمال آن به میان می آید می بینیم که این تحریم ها در ریزترین و معمولی ترین موضوعات تولیدی کشور تا پیشرفته ترین صنایع و تکنولوژی های روز در حوزه های مختلف ما را فلج کرده
 است.
شکی در این نیست که برخی از این محدودیت ها توانسته زمینه خودکفایی ما را فراهم سازد، اما باید توجه داشت که اختراع و تولید دستاوردهایی که دنیا برای رسیدن به آن تلاش و هزینه کرده برای ما چند برابر زمان و هزینه در بر خواهد داشت.
ضمن اینکه در مدتی که برای رسیدن به تکنولوژی های مختلف تولیدی و فنی درحال تلاش و هزینه هستیم، دنیا بیکار ننشسته و با بهره گیری از دستاوردهای قبلی و مشترکی که در سطح جهان عرضه می گردد با سرعتی باورنکردنی به سمت تکنولوژی های برتر پیش می رود و ما همچنان در صنایع پایه گیر کرده ایم.
یکی از چالش های بزرگ ما در عرصه تحریم ها و محدودیت های جهانی درحوزه انرژی است که به شدت کشوری همچون ایران را که متکی به درآمدهای نفتی است را تحت تأثیر قرار می دهد. هرچند که ما همچنان درحال استخراج نفت و گاز هستیم اما روش های و داشته های فنی ما حدوداً مربوط به یک یا نیم قرن پیش است که به شدت مستهلک شده و درنهایت شاید ما توانسته باشیم همان تکنولوژی را تولید و قطعه سازی نمائیم.
درحالی که دنیا از صنعت قطعه سازی عبور کرده و در مسیر ابداع روش ها و تکنولوژی برتر در حرکت است. امروز سبک و شیوه ما در حوزه انرژی به گونه ای  است که با بیشترین هزینه به مرحله استخراج می رسیم، اما به سبب قدیمی بودن امکانات و تجهیزات فنی بیشترین هدر رفت انرژی را داریم و کمترین بهره وری را در این حوزه کسب می کنیم.
برخی کارشناسان معتقدند با این روش ها و با این امکانات نهایتاً درکمتر از دو دهه آینده ایران دیگر درحوزه گازی قادر به استخراج نخواهد بود چرا که رقبایی همچون قطر در آن سوی مرزهای گازی ما به طوری غیرقابل باور با حضور غول های صنعت انرژی در حال مکیدن گاز در میادین مشترک هستند و ما در آینده ای نه چندان دور احتمالاً وارد کننده گاز شویم!.
قطعاً ادامه این روند نمی تواند دستاوردی به لحاظ بومی سازی برای ما داشته باشد چرا که صبر کردن برای رسیدن به تکنولوژی هایی که دنیا نیم قرن پیش از آن استفاده می کرده افتخار و دستاورد محسوب نمی شود.
باید فکری به حال وضعیت تعاملات و روابط خود با جهان بکنیم. مسئله اقتصاد و تکنولوژی موضوعی نیست که بتوان آن را به ضرب و زور کسب کرد. ثبات و آرامش پیش زمینه و از الزامات توسعه در حوزه کسب تکنولوژی می باشد.