باورکنید با بیانیه دادن کاری درست نمی شود

مردم ایران اگر هرگونه سختی و فشار را تحمل کنند و تاب بیاورند، درمورد مسئله تمامیت ارضی کوچکترین تعدی و تجاوز را تاب نمی آورند. طی روزهای اخیر موضع گیری سراسر سیاسی و مغرضانه اتحادیه اروپا در مورد جزایر سه گانه متعلق به کشورمان موجب رنجش و عصبانیت بسیاری از مردم گردیده است و درمورد آن واکنش های مختلفی را از خود بروز داده اند.
بسیاری از مسئولان این اقدام اتحادیه اروپا را محکوم کردند و نهادهای مختلف بیانیه دادن و نخبگان کشور در عرصه های مختلف اعلام موضع کردند و همگان با کلام و قلم خود نارضایتی از وضعیت را مطرح کرده اند. البته این رویه مسبوق به سابقه است و هربار که از سوی کشورهای عربی این مسئله مطرح می شد همین بیانیه ها و محکوم کردن ها خود را نمایان می ساخت.
متأسفانه طی دهه های گذشته با طرح این موضوع، ما با سخیف و حقیر دانستن قدرت و نفوذ امارات همواره این ادعا را نادیده گرفتیم و به بیانی عامیانه پیش خودمان می گفتیم که امارات در حد و اندازه ای نیست که بخواهد در مقابل ایران کاری انجام دهد. ولی امروز می بینیم که سطح نفوذ و قدرت افزایی آن با چه سرعتی در حال پیشرفت است.
اما بحث برسر قدرت نفوذ امارات نیست، بلکه صحبت از ضرورت ها و بایدها و نبایدهایی است که ما درمورد جزایر سه گانه در جنوب کشور مورد توجه قرار نداده ایم. مدام استناد می کنیم اسناد تاریخی و توافقات با بریتانیا و قبل تر از آن مکاتبات کمپانی هند شرقی این جزایر سه گانه را متعلق به ایران می داند.
درحالی که اقدام عملی ما برای مواجهه با کارشکنی های سیاسی و طمع ورزی های مغرضانه درمورد این جزایر تقریباً هیچ است!. امروزه برخی کشورها برای جزایر متروک خود جاذبه گردشگری ایجاد کرده اند آن وقت ما با داشتن چنین ظرفیت هایی حتی امکانات لازم برای رفاه ساکنین بومی این جزایر را فراهم نساخته ایم چه رسد به ایجاد امکانات رفاهی برای ساکنان بومی و یا زندگی عادی در این جزایر.
درحالی که بهترین و موثرترین راه برای جلوگیری از این کارشکنی های سیاسی و طمع ورزی های اخیر، آبادانی این جزایر با رویکرد گردشگری و تجاری است. چه ایرادی دارد با ساخت هتل ها و بوم گردی ها زمینه ورود گردشگران داخلی و خارجی را در این جزایر فراهم کرد. وقتی این جزایر را با کاربری نظامی مورد استفاده قرار می دهیم پرواضح است که طرح چنین ادعاهای کذب، درمورد مالکیت آن تبدیل به ابزاری برای فشار برکشورمان گردد.
به گفته کارشناسان اقتصادی و حمل ونقل دریایی جزایر سه گانه ایران به مراتب از پتانسیل و موقعیت بهتری نسبت به دبی دارند و می توان با سرمایه گذاری داخلی و خارجی آنجا را تبدیل به هاب ترابری دریایی نمود.
یا در مورد دیگر اگر فرودگاهی بین المللی در هریک از این جزایر احداث شود و امکانات مناسب برای تجار و شرکت های تجاری فراهم گردد قطع به یقین زمینه رونق اقتصادی کشور و ثبات این جزایر را در آب های خلیج فارس به دنبال خواهد داشت و با بالارفتن میزان بهره برداری از آن و ارتقای کاربری آنها  از صرفاً نظامی به دیگر کاربری های عمومی می توان بدون دادگاه و بیانیه و تهدید پاسخ هرگونه زیاده خواهی و زیاده گویی را بگیریم.
قطع به یقین بسیاری از هنرمندان، ورزشکاران، تجار صاحب نام و افراد سرشناسی که درحوزه دفاع از این جزایر دغدغه دارند حاضرند در راستای اقدامات فرهنگی و حقوق عامه به انحای مختلف در این مناطق حضور یابند و با رسانه ای شدن آن در جنگ روانی و تبلیغاتی امارات به عنوان مدافع و سپری موثر برای کشور تلقی شوند.
به عنوان مثال برگزاری یک سلسله کنسرت با حضور خوانندگان سرشناس کشور، برگزاری همایش های فرهنگی و هنری، نمایشگاه های تجاری و صنعتی، احداث کارخانه های تولیدی مرتبط با زیست بوم منطقه و ... .
متآسفانه آنقدر کارهای نکرده در جزایر سه گانه وجود دارد که لیست کردن آن به درازا می کشد، اما بهترین و کارآمدترین رویکرد به مسئله حقانیت ایران برمالکیت این جزایر آبادانی آنها و رونق رفت و آمدهای داخلی و خارجی این سه مروارید خلیج فارس می باشد.
شکی نیست اگر دولت برنامه ای مشخص و نوآورانه دراین زمینه داشته باشد بسیاری از عاشقان ایران در داخل و خارج حاضرند به گونه ای در آنجا سرمایه گذاری و کار کنند که جایی برای اظهارات سخیف و ادعاهای اخیر باقی نماند.