کابینه انگلیس و تبلور اخلاق وزرا

طی چند روز اخیر موج استعفای وزرای کابینه دولت انگلستان بسیار خبرساز شد به گونه ای که بوریس جانسون را واداشت تا مرحله
کناره گیری از قدرت پیش رود. این استعفاها در اعتراض به ناراست گویی نخست وزیر درباره اطلاع از آزارگری های جنسی یک مقام سابق دولت است. دفتر نخست وزیر ابتدا گفت نخست وزیر از سوابق این مقام در آزارهای جنسی اطلاع نداشته اما بعداً مشخص شد وی از این موضوع مطلع بوده است.
اما نکته جالب اینجاست که وزرا در توضیح بیان استعفای خود بیان داشته اند که حاضر به همراهی دولتی نیستند که نخست وزیر آن "دروغگویی" کرده است. وزرای مستعفی به همین سبب بیان داشته اند که دیگر به دولت و نخست وزیر اعتمادی ندارند و حضورشان در این کابینه بی فایده خواهد بود.
 نمی توان برای اشتباهات وزن و اندازه تعیین کرد، دروغ و ناراست گویی فرقی نمی کند در مورد چیست و هرچه باشد تغییر در ماهیت دروغ و عمل فرد دروغگو ایجاد نمی کند. اینکه دروغگو چه کرده است مسلماً از سوی افکارعمومی و یا قانون مورد پیگیر و قضاوت قرار
 می گیرد. اما رفتار دیگران به آن دروغ و شخص دروغگو بسیار مهم است.
اینکه در یک جمعی همچون کابینه یک دولت همچون انگلستان به خاطر یک دروغ و ناراست گویی دولت یک کشور تا مرز فروپاشی پیش می رود نشان می دهد که اخلاق انسانی باید درون افراد نهادینه شده باشد و با رفتار فرهنگی به افراد جامعه آموزش داده شود. اگر این آموزش اخلاقی از کودکی پیگیری شود، دیگر فرقی نمی کند فرد در چه جایگاهی باشد، فرد عادی باشد یا وزیر دولت!