وصل بازار صنایع دستی ایران به بازارهای محلی همسایگان

چند وقتی است که خبرهای مربوط به حضور کارگران ایرانی در کشورهای همسایه به گوش می رسد. اینکه کارگران ما در کشورهای مختلف به عنوان نیروی کار مشغول هستند، صرفاً موضوع بدی نیست و می تواند بخشی از آمار بیکاری به خصوص در شهرهای مرزی را بکاهد. همچنین خبرهایی از حضور گسترده دستفروشان ایرانی در شهرهای مرزی و دیگر شهرهای عراق و ترکیه به گوش می رسد

وصل بازار صنایع دستی ایران به بازارهای محلی همسایگان

 



hossein.parsatabar@gmail.com
چند وقتی است که خبرهای مربوط به حضور کارگران ایرانی در کشورهای همسایه به گوش
می رسد. اینکه کارگران ما در کشورهای مختلف به عنوان نیروی کار مشغول هستند، صرفاً موضوع بدی نیست و می تواند بخشی از آمار بیکاری به خصوص در شهرهای مرزی را بکاهد. همچنین خبرهایی از حضور گسترده دستفروشان ایرانی در شهرهای مرزی و دیگر شهرهای عراق و ترکیه به گوش می رسد.  
این دستفروشان که اغلب صنایع دستی و سنتی ایران را بساط می کنند، با توجه به کاهش ارزش ریال در مقابل دیگر ارزها به درآمد خوبی دست
می یابند و از این مسئله راضی هستند. این افراد با اخذ پلاک عبور موقت، ماشین خود را به محل اقامتشان تبدیل می کنند و شهر به شهر طی مسیر
می کنند تا اجناس خود را برای توریست ها و مشتریان محلی به نمایش
بگذارند.
همچنین با توجه به کاهش ارزش پول ملی ما در مقابل پول ملی کشورهای همسایه، علاوه بر مشتریان گذری، برخی بازاری ها و مغازه داران نیز برای خرید صنایع دستی ایران تمایل دارند. این ها را گفتیم تا
نمونه ای ساده، اما موفق را در زمینه حضور مستقل مردم در اقتصاد را نشان دهیم. می بینیم که مردم بدون دخالت دولت به صورت خودجوش یک بازار تجاری مناسب برای خود ایجاد کرده اند که علاوه بر کسب درآمد ارزی(هرچند بسیار محدود)، زمینه کاهش بیکاری را فراهم ساخته اند.
اگر بخواهیم این الگوی تجاری و اقتصادی را در سطح های بالاتر پیاده کنیم قطعاً ارتباط بازار محصولات ما درحوزه گردشگری و صنایع دستی به راحتی می تواند برای دیگر همسایگان و توریست ها جذاب باشد. اگر امکان و زمینه مساعد برای جذب حداکثری توریست در کشورمان وجود ندارد، باید ظرفیت های خود در حوزه های دیگر را گسترش دهیم.
اگر توریست های مختلف از غرب تا شرق، کمتر به ایران می آیند، ما می توانیم با همکاری مناسب با همسایگان محصولات صنایع دستی و توریستی خود را به طریق مختلف در بازارهای محلی و یا محلات توریستی کشورهای همسایه  به نمایش بگذاریم و درآمد مناسبی از این جهت برای تولیدکنندگان و فروشندگان تهیه کنیم. اگر مسئولان راه را برای این نحوه تجارت مردم عادی بازبگذارد و زمینه را برای آنها هموارکند، بسیاری از بیکاران در شهرهای مرزی بدون هیچ هزینه ای می توانند درآمد مناسبی برای خود کسب کنند و رونق صنایع دستی بومی را فراهم سازند.
این مسئله علاوه براینکه موجب نمایش صنایع دستی ایران در بازارهای دیگر کشورها خواهد شد و ملل مختلف با هنر ایرانی آشنا می شوند، زمینه را برای افزایش انگیزه در حوزه صنایع دستی و گردشگری در شهرها و روستاها فراهم خواهد کرد. باید توجه داشت که صنایع دستی تنها به هنردست هنرمندان بزرگ اصفهانی ختم نمی شود، بلکه ساخت مجسمه های کوچک دست ساز و درست کردن زیورآلات محلی و فروش خوراکی های بومی و ... می تواند محصولات ما را در بازارهای کوچک و بزرگ همسایگان، برای توریست ها به نمایش بگذارد.