ضرورت کیفیت نان در این گرانی بازار

طی آمارهایی که چندسال پیش سازمان ملل و سازمان فائو اعلام کرد ایران درصدر مصرف کنندگان نان در جهان است.
 متوسط مصرف نان درجهان بین 60 تا 70 کیلو است و در ایران بین 130 تا 150 کیلوگرم است. ضمن اینکه دور ریز نان در ایران به ازای هر نفر بیش از 50 کیلو درسال
می باشد. این آمارها اگر صحیح باشند فاجعه ای است و اگر بیش از این باشد که باید به حال خود و وضعیت مصرف نان درکشورمان افسوس بخوریم.
اما یک نکته ظریف درمیان این آمار و ارقام گم می شود و تمامی هزینه ها و عواقب ناشی از این مصرف نادرست را به گردن مردم
 می اندازد. هرچند که الگوی مصرف ما درست نیست، اما نباید از
 بی کیفیتی نان از مبدا تولید تا مصرف غافل شد.
این موضوع را هر مصرف کننده ای می تواند تأیید کند. چرا که شما هر نوع نانی که از نانوایی تهیه کنید، در کمتر از 24 ساعت دیگر کیفیت اولیه و حتی قابلیت خوردن ندارد!. به عنوان مثال نان بربری و سنگک که از پر مصرف ترین نان های کشور هستند تنها دربازه زمانی خرید تا چند ساعت از کیفیت خوردن برخوردارند، حتی بعضاً بعد از دوساعت ماندگاری دیگر برای خوردن مناسب نیست.
مسلماً با چنین کیفیتی در تهیه نان، دور ریز آن افزایش
می یابد. امروز علیرغم الگوی مصرف نادرست اما به سبب گران شدن نان افراد تنها به اندازه خوراک همان وعده و یا خوراک یک روز خود نان
می خرند. اینطور نیست که همه همچون قبل ده ها نان را بخرند و فریز کنند. البته در مورد برخی از نان ها همچون لواش همچنان این سبک متداول است اما همچون قبل نیست. اما باز با همین کاهش خرید نان بازهم شاهد آمار بالای دور ریز نان هستیم.
یارانه بسیار هنگفتی از بابت تأمین نان کشور به دولت تحمیل شود، اما مشخص نیست چرا دستگاه های نظارتی درمورد کیفیت آرد گندم و نحوه پخت نان وظیفه خود را به خوبی انجام نمی دهند و نانوایی ها نیز از این مسئله گله دارند. هراندازه میزان کیفیت آرد افزایش یابد،
چند برابر آن آمار دور ریز نان کاهش خواهد یافت. این صرفه جویی باید مد نظر دولت باشد تا به لحاظ هزینه ای و تأمین گندم و دور ریز نان وضعیت فعلی بهبود یابد.