تبدیل به درس عبرت مدیریت ورزشی شده ایم!

گویا مدیریت فوتبال ایران قرار است در دروس مدیریتی در فیفا به عنوان نمونه ای از انواع و اقسام چالش ها و بحران همواره مورد اشاره و تدریس باشد.
اینکه چطور مدیران ارشد فوتبالی عزل و نصب می شود و اینکه چطور به لحاظ برنامه ریزی با بیشترین هزینه ها کمترین دستاوردها را کسب
می کنند و دست آخر هم با گذاشتن انبوهی از مشکلات یا در بخش دیگری به کار گرفته می شوند و یا کار را رها می کنند و برای مدیران بعدی به یادگار می گذارند.
شاید اطلاعات ورزشی تخصصی نداشته باشم، اما این را به خوبی
می دانیم که اوج ارزش برای یک تیم ملی فوتبال، رسیدنش به جام جهانی و کسب مقام دراین میدان جهانی است. لذا تمامی نهادهای مدیریتی در این عرصه سعی می کنند تا با برنامه ریزی مشخص و حرفه ای، اعم از خدمات رفاهی، آموزشی، مالی و انسانی شرایط را به گونه ای پیش ببرند که تیم ملی در نهایت آرامش قرار داشته باشد که تمام تمرکز خود را روی تمرین های موثر و آماده سازی بدنی و روانی قرار دهند.
حال جالب است که تنها چند ماه به زمان برگزاری جام جهانی باقی مانده و اکثر تیم های ملی درحال انجام بازی های تدارکاتی با تیم هایی هستند که مشاهبت تکنیکی و فیزیکی با حریفانشان دارند، تا بتوانند در بازی های گروهی جام جهانی دربالاترین حد آمادگی ظاهر شوند.
آن وقت هنوز تکلیف مربی تیم ملی ما روشن نیست و هر روز خبرهایی از استعفا و انتصاب مربیان شنیده می شود که هرکدامشان به نحوی
تیم ملی را متضرر می سازند. اگر امروز می بینیم که جایگاه فوتبال کشورمان در سطح آسیا همچنان مناسب است، صرفاً به خاطر نقش و عملکرد بازیکنان و نسل نخبگانی است که امروز در تیم ملی حضور دارند و با عملکرد شخصی آنها در بزنگاه های حساس توانسته ایم تا به اینجا برسیم. البته این به معنای نادیده گرفتن زحمات دلسوزان و مربیان داخلی همراه تیم ملی نیست.
اما واقعاً می توانیم درس عبرت برای مدیریت ورزشی در سطح جهان باشیم!.