رویکردهای واقع گرایانه در حل مشکلات

روزگذشته صحبت هایی رئیس مجلس با وزیر نفت پیرامون ناترازی گاز و عدم اجرای قانون در این حوزه مورد توجه قرار گرفت. رئیس مجلس درواکنش به درخواست 80 میلیاردی وزیر جهت رفع ناترازی گاز گفت:" آقای اوجی، اگر جنابعالی و بنده در قانونگذاری و اجرا حرفمان این باشد که ۱۰ درصد از صندوق توسعه را بدهید یا ۸۰ میلیارد دلار پول بدهید تا من این ناترازی گاز را حل کنم؛ شما فکر می‌کنید ۸۰ میلیارد دلار پولی وجود دارد که بدهند تا این کار را انجام بدهید؟ همه دلسوزان نظام و انقلاب می‌دانند که ما سالانه بین ۶۰ تا ۸۰ میلیارد دلار انرژی هدر می‌دهیم. چطور حاضریم دست گدایی به همه جا دراز کنیم که پول بدهید ولی حاضر نیستیم اصلاح کنیم؟"
این رویکرد رئیس مجلس ضمن واقع گرایی نسبت به وضعیت کشور دربردارنده نوعی حرکت اصلاحی مبتنی بر پتانسیل های قانونی و عملی است. این نگاه باید در سطح کلان و درعرصه آموزش و توجیه مدیران اجرایی و دیگر نهادهای حکومتی به عنوان الگو در دستورکار قرار گیرد تا مدیران ما صرفاً "مدیران هزینه بودجه" نباشند. متأسفانه پول نفت یک فرهنگ نامناسب مدیریتی در کشورما ایجاد کرده است که هرجا با مانعی برخورد می کنیم یا کم می آوریم به سراغ ذخایر ارزی نفت می رویم تا با پول مشکل را برطرف سازیم.
درصورتی که حسن مدیریت دراین است که با داشته های موجود امورات را به سرانجام رساند و از پتانسیل های دراختیار زمینه بهره وری بیشتر منابع را فراهم ساخت. نه اینکه چشم به بودجه و صندوق ذخایر ارزی داشته باشیم و صرفاً با هزینه آفرینی مدیریت کنیم!