ضرورت رجوع به روانشناس یا جامعه شناس؟!

اخیرا در مواجهه با برخی از حرکت های دانش آموزی و دانشجویی شاهد واکنشی تأمل برانگیز از سوی مدیران و مسئولان مربوطه بودیم.
در برخی از اظهارات گفته می شود که این دانش آموزان و دانشجویان را به روان پزشک ارجاع می دهیم تا در برخی از اختلالات روانی
تحت درمان قرارگیرند!.
آیا واقعا این تحولات اخیر ناشی از اختلالات روانی است که با ارجاع به روانشناس درصدد حل آن برآییم؟!. به نظر می رسد در مقطع فعلی بیش از تمام کارشناسان و تحلیلگران نیاز به ورود جامعه شناسان برای علت شناسی این تحولات باشد.
مسلما آشوب و بلوا مورد پذیرش نیست اما آنچه موجب بروز این رفتارها می گردد نیز باید مورد تحلیل قرار گیرد. باید علل جامعه شناسانه این رفتارها از سوی اقشار مردم و مسئولان مشخص و ریشه یابی گردد.
اینکه صرفا دانشجویان و دانش آموزان را به روانشناس ارجاع دهیم، خود نشان از عارضه ای روانشناسی است که بیانگر عدم شناخت لازم از پدیده های اجتماعی است. اگر به دنبال راه حل های منطقی در این مقطع هستیم باید از علم جامعه شناسان زبده کشور بهره ببریم و به جای نسخه های روانشناسی به واقعیت های جامعه شناسی و اختلالات و معضلات مرتبط با آن بپردازیم.