درآمد سرانه کشور به ۵۰ سال پیش بازگشته

عضو اتاق بازگانی تهران اظهار کرد:‌ توسعه یک محور قطعی انسانی دارد و ما این فرصت را داشتیم که از آن بهره‌مند شویم اما نتوانستیم این کار را انجام دهیم. آثار این عدم بهره‌مندی در بیست سال آینده خودش را بهتر و بزرگتر جلوه می‌دهد. مهم‌ترین جایی که خود را جلوه خواهد داد در ورشکستگی صندوق‌های صندوق‌های تامین اجتماعی خواهد بود.


عضو اتاق بازگانی تهران اظهار کرد:‌ توسعه یک محور قطعی انسانی دارد و ما این فرصت را داشتیم که از آن بهره‌مند شویم اما نتوانستیم این کار را انجام دهیم. آثار این عدم بهره‌مندی در بیست سال آینده خودش را بهتر و بزرگتر جلوه می‌دهد. مهم‌ترین جایی که خود را جلوه خواهد داد در ورشکستگی صندوق‌های صندوق‌های تامین اجتماعی خواهد بود.
حسن فروزان‌فرد در گفت‌وگو با ایلنا در مورد بسته شدن پنجره جمعیتی ایران و تاثیر اقتصادی آن اظهار داشت: غیر از موضوعات فرهنگی شاید مسئله‌ی اقتصادی مهم‌ترین عامل تحولات جمعیتی در ایران است. کاهش درآمد سرانه در ایران و شرایط دشوار توسعه‌ای باعث کوچک شدن اقتصاد ایران شده به طوری که الان درآمد سرانه کشور به ۴۰ یا ۵۰ سال پیش بازگشته است. این موضوع جمعیت‌آوری و توسعه جمعیت را محدود و محدودتر کرده است.
وی در ادامه افزود: این اتفاق در زمانی رخ می‌دهد که وضعیت توسعه کشور هم وضعیت مناسبی نیست. شاید امروز ما حاصل اتفاقاتی است که ظرف ۲۰ سال گذشته در کشور رخ داده و اگر قرار باشد چیزی در این مورد تغییر کند باید از امروز کار را آغار کنیم تا ظرف ۲۰ سال آینده تغییراتی ایجاد شود. در سرزمینی مثل ایران با ظرفیت‌های متعدد زیستی، نیروی جوان و توانمند برای فعالیت‌های توسعه‌ای قطعا می‌تواند یک عامل مثبت در زمینه توسعه باشد.فروزان‌فرد درباره اهمیت منابع انسانی گفت: اگر بخواهیم بدانیم مهم‌ترین موردی که طی سال‌های گذشته بر اثر ناتوانی‌های مدیریتی از دست دادیم چه بوده، من فکر می‌کنم منابع طبیعی، نفت و گاز و غیره در اولویت‌های بعدی قرار می‌گیرد؛ ما یک فرصت طلایی داشتیم و آن هم شکل‌گیری فضای بعد از انقلاب و جنگ تحمیلی بود که زمینه‌هایی را برای توسعه جمعیتی جدی فراهم کرد و توانستیم نسبت به همه‌ی ملت‌های منطقه ملت جوانتری باشیم و ظرفیت‌های توسعه‌ای بیشتری داشته باشیم. این جمعیت جوان می‌توانست زمینه‌های یک توسعه چشمگیر را به گونه‌ای فراهم کند که فاصله قابل قبولی با رقبای منطقه‌ای خود بگیریم. ولی متاسفانه نتوانستیم از این ظرفیت استفاده کنیم و بهترین‌ها هم طی این زمان به گونه‌ای هدر رفتند یا نهایتا از کشور خارج شدند و ظرفیت‌های توسعه‌ای خود را خارج از ایران پیگیری کردند.