آیا برای «آمریکای جدید» برنامه ای داریم

یاد ندارم در هیچ دوره ای پیگیری انتخابات آمریکا برای جامعه ما تا این حد اهمیت داشته باشد و مردم با عبور از خبرگیری کلی درمورد نتایج انتخابات، از روند شمارش آرا در ایالت های مختلف آمریکا سراغ بگیرند! البته که این مسئله موضوع بدی نیست و می تواند نقش رسانه ها و شبکه های مجازی را در پیوند زدن ملت ها به یکدیگر نشان دهد.
در این نوشتار واژه «آمریکای جدید» را  از این حیث به کار بردم که برای مردم آمریکا نیز این انتخابات از نظر شرکت در رأی گیری و تغییر رویه سیاست های داخلی و خارجی ایالات متحده بسیار متفاوت بوده است. به گفته برخی رسانه ها مشارکت مردم آمریکا دراین انتخابات طی 120 سال گذشته بی سابقه بوده است. از سوی دیگر با آمدن ترامپ در کاخ سفید روال و نظم بسیاری از امور داخلی وخارجی این کشور برهم خورد و آمریکا به طور سلیقه ای و برمحور خواست شخصی
رئیس جمهور این کشور و بدون نظر گرفتن تعهدات، مناسبات و
عرف های بین المللی اداره می شد.
اما بحث اصلی ما بر نحوه واکنش و چگونگی تنظیم سیاست خارجی کشورمان در مقابل «آمریکای جدید» است. در دوران ترامپ بسیاری از برنامه ها و دستاوردهای دیپلماسی کشور در حوزه هسته ای، تعاملات بین المللی و مراودات تجاری برهم خورد و قدرت اجرایی خود را از دست داد. درعوض مدام شدت و غلظت تحریم ها بیشتر شد و فشارهای اقتصادی کمر جامعه را خمیده کرد. حال در این وضعیت سخت، نبود برنامه های جایگزین و راهگشا برای مدیریت اقتصاد داخلی نیز، نمک بر زخم مردم شد و شدت فشارها را مضاعف نمود.
با تمام این اوصاف امروز در نقطه ای رسیده ایم که به نظر می رسد قرار است در کاخ سفید تغییر و تحولاتی رخ دهد، هرچند که معتقدیم هیچ مسئول و مقام آمریکایی دلسوز ملت ایران نیست. اما در عالم سیاست تغییر و جا به جایی مهره ها می تواند نحوه بازی و نتیجه را تحت تاثیر قرار دهد. حال باید از مقامات و سیاست گذاران کشور پرسید آیا برای «آمریکای جدید» برنامه و دستور کارمشخصی دارند تا بتوان با ابتکار عمل جدید و برنامه ریزی دقیق سیاست های نظام را پیش برد و بتوان از فشارهای وارد شده به کشور کم کرد.
آیا طرح و برنامه حساب شده ای در عرصه سیاسی، اقتصادی و دیپلماسی، تنظیم شده است که بتواند موجب بازشدن گره های موجود و بن بست تحریم ها شود. دیگر جای تحمل و تاب فشارهای بیشتر برای مردم باقی نیست و زندگی عادی جامعه به سختی درحال گذران است. هرچند که برخی اقشار جامعه به سبب غرق شدن در مشکلات نسبت به عملکرد برخی نهادها و مسئولین بی تفاوت شده اند، اما هنوز کورسوی امیدی هست که با این تغییر و تحولات در عرصه سیاست خارجی، بار دیگر بتواند اقتصاد را ثبات بخشید و چرخ های تولید را به حرکت درآورد .
البته همانطور که گفته شد اگر برای تغییرات جدید برنامه و دستورکار مشخص و معقولانه ای در نظر گرفته شده باشد، می توان این امید مردم را به ثمر نشاند.

hamidasgari2020@yahoo.com