دوهفته‌ای که هر هفته به تعویق می‌افتد!

معاون‌کل وزیر بهداشت می‌گوید:«برای کنترل کرونا هر چه دیر اقدامات موثر را انجام دهیم، مشکلات طولانی‌ترمی‌شود و اثرات منفی اقتصادی بیشتری در پی خواهد داشت.»
دقیقا نکته مورد تاکید«اقدامات موثر» است؛ اقداماتی که با شرایط بومی و فرهنگی خاص کشور ما مطابقت داشته باشد و در این زمینه نمی‌توان صرفا به استانداردهای جهانی بسنده کرد و در زمینه ساعات عصر به بعد و شبانه، برنامه‌ریزی کرد؛ کروناویروس، شب و روز ندارد. مردم کشور ما هم زندگی شبانه ندارند. اما تنها اقدام موثر بر همین ساعات شبانه متمرکز شده است، با مصوبه ستاد مقابله با کرونا مقررشده فعالیت خطوط اتوبوس‌رانی و مترو در ساعت ۸ شب خاتمه یابد و همین تصمیم منجر به ازدحام مردم در وسایل حمل‌ونقل عمومی شده است.گویی چنین قوانینی را مسئولان کشورهای توسعه‌یافته برای مردم ما نسخه کرده‌اند؛ از 20 آبان که ساعت تردد اتوبوس‌ها و مترو به 20، کاهش یافته، تراکم در این وسایل نقلیه عمومی افزایش یافته، تا مردم این ساعات را از دست ندهند و در خیابان نمانند! چرا؟ چون بسیاری از مردم ما هنوز در محل کار خود حاضر می‌شوند، چه شیفیتی و چه تمام وقت، هنوز ساعات کار، گردشی نشده است، هنوز برخی کارکنان که می‌توانند دورکاری کنند، ناچارند در محل کارحاضر شوند و اعلام حضور کنند؛ بنابراین، افرادی که سرکار می‌روند، ناچارند به خانه برگردند و اغلب آنان هم در یک ساعت مشخص به خانه برمی‌گردند، حال با کم کردن ساعات تردد مترو و واتوبوس‌ها، بر تراکم مسافر در این وسایل نقلیه افزوده شده، احتمالا این‌طور به نظر رسیده که در این تراکم اگر جای سوزن‌انداز نباشد، جایی برای کرونا هم نخواهد بود!
اگراین طرح با همین روند ادامه یابد، و مانند اغلب طرح‌های دیگر صرفا متکی بر آزمون و خطا باشیم، تا چند روز دیگر با افزایش تعداد آمار مبتلایان و تلفات کووید19 مواجه خواهیم شد.