ماندن به چه قیمت؟

سکوت عجیب غلامرضا محمدی بعد از طوفان دبیر؛

اظهارات تند و صریح علیرضا دبیر در خصوص رفتار سرمربی تیم ملی کشتی آزاد همچنان از سوی غلامرضا محمدی بی پاسخ مانده تا ابهامات اتفاقات اخیر بیشتر از قبل شود.

ماندن به چه قیمت؟

اظهارات تند و صریح علیرضا دبیر در خصوص رفتار سرمربی تیم ملی کشتی آزاد همچنان از سوی غلامرضا محمدی بی پاسخ مانده تا ابهامات اتفاقات اخیر بیشتر از قبل شود.
به گزارش مهر، بی تردید غلامرضا محمدی سرمربی تیم ملی کشتی آزاد بعد از قهر و ترک کردن جلسه بررسی چرخه انتخابی تیم ملی هیچگاه پیش بینی نمی‌کرد، رئیس فدراسیون کشتی چند روز بعد، واکنش تندی به رفتارش نشان دهد. علیرضا دبیر که هفته گذشته میزبان اهالی رسانه بود تا به تشریح روند تدوین چرخه انتخابی تیم های ملی بپردازد، فرصت را مغتنم دانست تا خط و نشانی هم برای سرمربی تیم ملی کشتی آزاد بکشد.
رئیس فدراسیون کشتی در این نشست صراحتاً اعلام کرد از رفتار غلامرضا محمدی بسیار گله‌مند و ناراحت است و اگر قرار باشد این روند ادامه یابد،
بی تردید به همکاری با سرمربی تیم ملی پایان خواهد داد. علیرضا دبیر در حالی با قاطعیت و صراحت از این موضوع سخن گفت که مشخص بود هیچ شک و تردیدی در اجرای تصمیماتش ندارد و دنبال آن است تا برنامه های فدراسیون از جمله چرخه انتخابی را به هر نحوی اجرایی کند.
در این میان سکوت غلامرضا محمدی بر ابهامات اخیر افزود. سرمربی تیم ملی کشتی آزاد بنا به دلایل نامشخصی هنوز واکنشی به اظهارات تند و تیز علیرضا دبیر نشان نداده و سکوت پیشه کرده است. البته این سکوت و بی تفاوتی، می تواند دو هدف و معنی داشته باشد. اول اینکه غلامرضا محمدی قصد دارد با سکوت و تحمل چنین اظهاراتی از سوی رئیس، آرامش از دست رفته را باز گرداند و بتواند شرایط ادامه همکاری خود با فدراسیون را دستخوش این اختلافات
نکند.
اما دومین دلیل کاملاً متفاوت است و هیچ بعید نیست سرمربی تیم ملی فعلاً در حال تحمل وضعیت است و زمانیکه ببیند مماشات و مدارا با سیاست های فدراسیون فایده ای برای او ندارد، لب به سخن بگشاید و آتش اختلاف علنی خود با رئیس فدراسیون را
 شعله ورتر سازد.
بر هیچکس پوشیده نیست که غلامرضا محمدی تا قبل از شیوع ویروس کرونا و تعویق بازیهای المپیک توکیو، حاضر بود هر سختی و اختلافی با فدراسیون را تحمل کند تا بتواند در بزرگترین آوردگاه ورزشی جهان، به عنوان سرمربی حضور یابد. آرزویی که یکبار از دست غلامرضا محمدی رفت و او جای خود را در المپیک به رسول خادم داد و دیگر حاضر نیست به هیچ قیمتی آن را از دست رفته ببیند.
اما حالا داستان کاملاً با سال گذشته فرق دارد، چرا که تعویق بازیهای المپیک باعث ایجاد فاصله زمانی ۱۶ ماهه تا این رویداد شده و مطمئناً غلامرضا محمدی نمی تواند در این مدت طولانی، مدام با رئیس فدراسیون کشتی و برنامه هایش، جنگ و ستیز کند. تا زمانی که المپیک به تعویق نیفتاده بود، شاید می توانستیم شانسی برای آقای سرمربی قائل شویم که می تواند بماند و بجنگد، اما حالا که بیش از یکسال تا المپیک مانده، همکاری طولانی‌مدت محمدی در این فضای نامناسب با رئیس فدراسیون کشتی، چندان میسر و شدنی به نظر نمی رسد.
آنچه مسلم است تا زمانی که غلامرضا محمدی سکوت را در این خصوص نشکسته نمی توان هیچ تصمیمی را از سوی طرفین پیش بینی کرد و باید همچنان منتظر اظهارنظر شفاف و صریح آقای سرمربی در خصوص ادامه همکاری و یا کناره گیری احتمالی او از این مسئولیت باشیم.